Navigation Menu+

Ιουλίτα Ηλιοπούλου

Posted on Feb 13, 2015 | 0 comments

 

Παρακάτω θα παρουσιάσουμε αποσπάσματα απ’ την ποιητική συλλογή της Ιουλίτας Ηλιοπούλου “Δίγαμμα” απ’ τις εκδόσεις Ύψιλον/Βιβλία, 1992.

Όπως και την μεταποίηση τους απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη.

 


 

διγαμμα

Σελίδα 42:

ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕ άλλο το μυστικό

κι  όπου κι αν βγω

νύχτα στη στέγη να σε φωνάξω

δεν θα υπάρχεις

ενα σημείο σου κόκκινο στον ουρανό

την πάντα τελευταία θα περιμένω

βροχή και την αγάπη

τα δίχως όνομα περνώντας πλάι γυμνή

μικρά φυτά

που μυρίζουν βαθιά μέσα τον άνεμο

άντρα.

© Ιουλίτα Ηλιοπούλου “Δίγαμμα”, Ύψιλον/Βιβλία, 1992.


 

Και η μεταποίηση του απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη:

 

καρα3

Βροντερή η στιγμή του ανεμοδαρμένου χρόνου.

Σκοτάδι στρεσαρισμένο

η νύχτα βγαίνει για λίγο

έξω να ξεσκάσει.

Σύννεφο που ξεστομίζει ουρλιαχτά βροχής.

Γυμνή φωνή αγάπης σιωπηλά υπάρχει.

Χαρούμενος ο θάνατος κουνάει την ουρά του

οσμίζοντας ευωδιασμένες νεκροταφείου μυρωδιές.

Ριζωμένο βαθιά είσαι κόκκινο στο αίμα.

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry


Σελίδα 43:

ΚΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΓΚΟΠΕΣ λείο στα σκοτεινά

Τη στιγμή την πιο καίρια

που φεύγει μισοφέγγαρο

απ’ των ανθέων τα δυνατά κόκκινα

χείλη

σαν σ’ άλλον ουρανό υγρό βαθιά ως

τα πέλματα

ένα σώμα

                                           ένα σώμα αποσπάστηκε

                                           απ’ τον έρωτα

μισό μέσα μου ακόμη κι απέραντο

Δια

    θλά

        ται

                                    και πάει…

© Ιουλίτα Ηλιοπούλου “Δίγαμμα”, Ύψιλον/Βιβλία, 1992.


Και η μεταποίηση του απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη:

 

καρα3

 

Ένα κορμί με δυνατά χείλη

και στόμα καμπουριασμένο

χαρίζει φιλιά σαρκοβόρα

λείος έρωτας βάναυσα

αποσπασμένος απ’  τα σπλάχνα

βαθιά μες το απέραντο

διαθλασμένη η εγκοπή ενός σημείου.

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry


 

MUSIC INTERVAL: LORDS OF THE NEW CHURCH (Only for the funs of Gothic music!)

 

 


Κι ένα ‘μεταποίημα’ γενικό κι όχι κάποιου συγκεκριμένου ποιήματος.

 

“Ο θόρυβος ολόγυρά σου”

Είναι ο θάνατός σου ψίθυρος;

και σε ποιανού αυτί;

Δακρυσμένος ο νεκροθάφτης

και κουρασμένος πολύ

απ’  το σκάψιμο

βαριανασαίνει

καθώς με χώμα σε σκεπάζει

αναπαύσου, φωνάζεις αναπαύσου.

Μερικές φορές περισσότερο

ζωντάνια έχουν οι νεκροί

παρά οι ζωντανοί.

Άλλοτες  πάλι είναι πιο νεκροί

οι ζωντανοί απ’  τους νεκρούς.

Γιατί κανείς δεν σε ακούει

όταν φεύγεις;

Τόσο πολύ θόρυβος

υπάρχει ολόγυρά σου;

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry

 


 

DANCE WITH ME THIS TIME WITH NOUVELLE VAGUE

Come on little stranger there is only one last dance…

 

 

 


Melissa Buckheit

Παρακάτω παραθέτουμε μερικά ποιήματα της Ηλιοπούλου όπως αυτά μεταφραστήκανε στα Αγγλικά απ’ την Melissa Buckheit στην ιστοσελίδα της: “BlueFifthReview

 

??????????

 

Melissa Buckheit

 

[Till falls a sudden]

Till falls a sudden stinging rain
That bleeds the plant-
words of your most
Utter sleep those for
Always

Ώσπου αίφνης πέφτει μια ψυχρή βροχή

Κι αιμορραγούνε τα φυτά λόγια του πιο υστερινού σου

Ύπνου Τα για πάντοτε


 

© 1997, Ioulita Iliopoulou and ypsilon editions, Ευχην Οδυσσει (Wish For Odysseas)

Translator’s note: I first began translating the poetry of Ioulita Iliopoulou from her book, Ευχην Οδυσσει, of which these translations are a selection, in 1999 when I was an undergraduate, under the study of Olga Broumas at Brandeis University. There, I was introduced to Ευχην Οδυσσει, translated as Wish or Prayer Toward Odysseas, which was written by Iliopoulou and published in 1997, after the death of her lover and companion, the Greek Nobel Laureate and poet, Odysseas Elytis.

[…]

As is necessary to translate a writer from one language across to another, you must enter into that writer’s language and world in the sense of being a shadow beside their poems. As a result, you feel they are your poems, these translations, when you are done—but of course they are not. The humility of that reality is a welcome relief from the experience of writing one’s own work, which can often become fraught with the presence of the troublesome self at every step. In this sense, translation is a lovely occupation, allowing a sense of play with language, meaning, music and inadvertent collaboration, whether across oceans, great lengths of time or beyond the grave.

BlueFifthReview


 

Και παραθέτουμε δυο συντομοβιογραφίες, μια για την Ιλιοπούλου και μια για την Buckheit, παρμένες απ’ την σελίδα της  Buckheit, BlueFifthReview:

Ioulita Iliopoulou has studied Byzantine and Modern Greek Letters at the School of Philosophy, University of Athens and Theatre Studies at the Drama School of the Athens Conservatory. She has published five poetry collections. Her recent editions are: 11 PLACES FOR 1 SUMMER (2007, Poetry) and WHAT ZINON IS ASKING FOR? (2005, children’s book). She has written the libretto for the opera by George Couroupos, THE FIR-SHIP and the poetry for the Lyric Tragedy, JOCASTA, by the same composer. She also writes essays, works as a book editor, and cooperates with the ORCHESTRA OF COLOURS in the creation of programmes based on music and literature.

Melissa Buckheit’s poetry, prose and photography have appeared or are forthcoming in Shearsman JournalBombay Gin,The Drunken BoatSinister WisdomCutthroat: A Journal of the ArtsSpiral OrbPirene’s FountainA Trunk of Delirium, and Sonora Review. Her first full-length poetry collection, NOCTILUCENT, is forthcoming from Shearsman Books in the UK, in 2012. Buckheit, a poet, dancer/choreographer, Bodywork Therapist, also teaches Literature, Writing and Creative Writing at The University of Arizona and Pima Community College. Her chapbook, ARC, was published in 2007. She lives in Tucson with her partner and son.

 


 

Before Love

Shards of a garden
In an open room
And scent of crushed
Grapes before love
How did folks
Grow so and send out
A small white blossom!
In the untrodden deepest sleep
Of one fly multi-colored
Sparklers in the
Dark

before-love-revised

© 1997, Ioulita Iliopoulou and ypsilon editions, Ευχην Οδυσσει (Wish For Odysseas)

 


Και η μεταποίηση τους απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη:

 

καρα3

 

Θρύμματα λευκά

πολύχρωμου ανθρώπου

στο ανοιχτό της αγάπης

πέταξαν οι ύπνοι μας

σε κήπους άπατους

πιο σκοτάδι

κι απ’  την λιωμένη μυρωδιά

ενός γλάρου τα υπόκωφα φτερά βροχής

σταφύλια ποίησης

μεγάλωσαν πως;

οι λέξεις

θροώντας κάποια γλώσσα

η Ελληνική, τοπίο νερού

γαλάζια γαλήνιο φωνήεντο

Οδύσσεια σκιά του τίποτα

Φωνήεντο: Φωνή Εντός

Τίποτα: Τι ποτά, τι Νέκταρ!

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry


 

 

iliopoulou-2

 

Σελίδα 45:

 

ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ δεν υπάρχει

                                                       Τίποτα

ένα ίχνος στον αέρα

στο χώμα

                                                        μόνο μια νύχτα μοναχή

 φυσώντας λύνοντας

μόνα τα σχοινιά

                                                         μες τις φωνές των δέντρων

 ένα καράβι για να σύρει αργά

                                                         αργοπορεί

ίσαμε ‘δω θάλασσα

                                                          κι είναι οι μπ αν τι άν ες

                                                          του ουρανού βαριές πάνω απ’

                                                          τους ύπνους

                                                          που άλλος κανείς δεν κατοικεί

                                                          των ανέμων τα μικρούλια δωμάτια

© Ιουλίτα Ηλιοπούλου “Δίγαμμα”, Ύψιλον/Βιβλία, 1992.


Και η μεταποίηση του απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη:

καρα3

 

Τίποτα φυσομανάς

ίχνη ζωής μες το μυαλό μου

αργοπορημένο καράβι νωχελικά βουλιάζεις

λύνει η θάλασσα τα κύματά της

ακατοίκητοι άνεμοι αινιγματικοί

οι συζητήσεις των γλυκομίλητων δένδρων

εξαιρετικές

ο νεκρός που άντεξε να ζήσει δυο ζωές

έχει ανάγκη από λίγη ξεκούραση

βαρύς του ουρανού ο ύπνος

δωμάτια -τάφοι ευρύχωρα

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry


 

Συνέντευξη της Ηλιοπούλου

 

 


 

Και η μεταποίηση απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη της Σελίδας 49:

 

καρα3

Τοπίο μπρούμυτα ξαπλωμένο

κοφτερό το πρώτο χάδι

χαραγματιές ψυχής απρόσιτης

χλωμός ο κύκλος

με γκρίζα μαλλιά

και γερασμένο κέντρο

οι επώδυνοι μηροί ενός υπέροχου κορμιού

ξυπνούν τους πόθους

ώμοι ανεμοκίνητοι προσώπου απαλά σβησμένου

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry

 


Η Ιερότητα στον Ελύτη:

 

 


 

Και η μεταποίηση απ’ τον Μενέλαο Καραγκιόζη της Σελίδας 48:

 

καρα3

 

Αναπάντεχα υπάρχω

περιστρέφομαι γύρω απ’  τους εαυτούς μου

ζωή που βαθμιαία χαμηλώνεις

ως τα πέλματα

μέχρι ν’  αγγίξεις θάνατο

πόσο βαθύ είσαι γαλάζιο πηγάδι της ψυχής

γιομάτο αποτεφρωμένα πουλιά

και λευκές νύχτες ξεβαμμένες

αντίκρυ μου στέκει

ένα δέντρο με πόδια ανοιχτά

τι κρύβεται στις κουφάλες μιας καρδιάς;

φεγγάρι που  ‘χεις υγρές σκέψεις σε κυριεύω.

© 2015, Μενέλαος Καραγκιόζης, Hellenic Poetry


 

 

Leave a Reply to Anonymous Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *