Navigation Menu+

DIMITRIOS ANTONIOU AND MENELAOS KARAGIOZIS IIc

Posted on Sep 1, 2016 | 0 comments

 


SONS OF THE EAST: INTO THE SUN


936_004

“ΑΜΕΤΑΠΕΙΣΤΑ”

Κι ο χρόνος σκοτεινός

αγκαλιασμένος στα χειμωνιάτικα παράθυρα

ξέχασε τι δεν θυμάται

φωνές στάχυα

ανοιξιάτικους πόνους

ότι κι αν μας χώρισε

στο τέλος βράχνιασε/

τώρα πέρασε ο καιρός

χωρίς να σταματήσει

μπρος στα βουερά

και μεθυσμένα

εκείνα μελίσσια/

βάρυναν τόσα πουλιά πολλά

καθώς τα κεντούσε η σιωπή/

αμετάπειστα σκοτείνιασε

τούτο το ξεσκισμένο

φως μέσα μου…

 @MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 4” (ΣΕΛ.156) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


ELMORE (BELGIUM): ONE MAN TOWN


 936_004

“ΜΟΙΡΕΣ ΜΕΤΑΤΟΠΙΖΟΜΕΝΕΣ”

Σ’ αγάπησαν οι μάγισσες με βότανα

και θανατερές ψυχές

παραμυθένιος ήσουν

φάντασμα σκοτεινόξανθο παρά

πλάσμα που ΄χει μαλλιά ηλιοφάνειας

κι ανθρώπινα μα νυχτερινά φτερά/

ήρθαν τώρα οι πύργοι τούτοι

να μας παραδώσουν καιρούς

δύσκολους κι άπιστους/

απόψε εδώ που ‘μαι νύχτωσε

τι πιο απλό πες μου

απ΄ ένα άλογο

καθώς πεθαίνει και σε

κοιτάζει στα μάτια

σα να ‘σουν εσύ ο θάνατος του

αφού έτσι το θέλησες/

υπάρχεις παιχνίδι των άστρων

βουνίσιος αγώνας

και κρατάς στα χέρια σου

μοίρες μετατοπιζόμενες

τις απιθώνεις.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 6” (ΣΕΛ.157) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


MICHAEL SCHULTE (GERMANY): THOUGHTS


 936_004

“ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ”

Ανυποψίαστα ξεδιπλωμένη

στον κόσμο τούτο

ήταν η αρχή μας

μέρα παιδιού

που παίζοντας ξεχάστηκε

στο ίδιο φως

η νύχτα/

πύργοι χτισμένοι στη φωτιά

καίγονταν οι μοίρες βλάστηση

κι οι κάμποι

καρβουνιασμένοι απόμειναν

δες τόνε

ανεβασμένος μονάχος πάνω στο δένδρο

ας καεί κι αυτός

θερισμένο μαύρο φως

η γη δεν ήξερε

την άλλη της βαφή/

είχε μάτια τούτη η εικόνα

πρόσκληση για βλέμμα

σαΐτες σκοτεινιάς

κι όψη χρωμάτων

αφανίζονταν εκεί ψηλά

κοιτάζοντας που πήγαν

τυφλώθηκες

κι έβλεπες απαγορευμένη

το μεσημέριασμα σου/

γίνηκε ακόμη κι αυτό

αφού αψήφησες

καρδιές και στόχους

σκοτεινιάζοντας

μαύρη και καμένη

τίποτε δεν ήξερες

ούτε καν πως άρχισε

ο κόσμος όλος

χτυπώντας το κεφάλι του

σ΄ ένα πελώριο

big bang τοίχου/

μεγαλώσαμε

μέσα στη δίψα

πέρασε η γλώσσα

κακουχίες πολλές

κι ο παράδεισος μας

ήταν σφηνωμένος

στο λαρύγγι/

εκείνοι χαμένοι

και παραξενεμένοι

λέγαν πως είναι

αδιάφορη ασφυξία

η ευτυχία μαζί σου/

πέρασε ο καιρός

κι ήταν από τότε

άχρηστο μάθημα το:

“θα ξαναβρεθούμε στο σκοτάδι”

ξέρεις λοιπόν

που να βρίσκεις

παιχνίδια ευχάριστα

για τους πάσχοντες

ψυχή και σώμα.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟΝ ΗΛΙΟ” (ΣΕΛ.158-159) (29/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


PETER BRADLEY ADAMS (BIRMINGHAM, ALABAMA, USA): FULL MOON


 936_004

“ΧΡΟΝΟΣΑΪΤΑ”

Έζησε εκεί ο έρωτας

πάνω σ΄ αυτό το δένδρο

χρονοσαΐτα που

για να επιζήσει

φτερούγιζε χέρια πουλιών

κι αστραπής καρδιοχτύπια/

κάποιο λουλούδι

αν και θανατερό

μου έσωσε

τις παλιές αγάπες

γύρισαν στο σώμα

μονάχα ξέροντας

να μην χαθούν/

υπήρχε ένα πέρασμα

κάπου ανάμεσα σε

φως αδάκρυτο

και στη μεταμόρφωση κάθε ζωής

ξανάρχεται εδώ ολόκληρο/

ας μας κρατήσει

όπως το θέλησε η άλλη μέρα

εκείνη η αλλοτινή

σκοτείνιασαν οι καιροί

θα ξαναπαίξουμε άραγες

παιχνίδια σωτηρίας;

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟΝ ΗΛΙΟ” (ΣΕΛ.159) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


BARACK: ASTRONAUT


 936_004

“ΓΛΥΚΟΞΙΝΗ”

Πράσινα φεγγάρια ουρανού

μοιάζουν να στέκουν εκεί

ολόιδια άρρωστα λεμόνια

λιωμένα/

και μια καραμέλα πορτοκαλί

γκρινιάζοντας

το μόνο που θέλησε

ήταν λίγες νυσταγμένες φωνές

ξεγδαρμένες στο κλάμα/

απόψε η στάχτη από τα μισοφέγγαρα

με παιδεύει

και τούτη η γλυκόξινη ανάμνηση

πάνω μου σωπαίνει/

γεύτηκα ζωές τώρα

που κι αυτές ξέρουν

πως τόδε ο θάνατος να παίζει.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟΝ ΗΛΙΟ” (ΣΕΛ.161) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


THE OH HELLOS (TEXAS, USA): LIKE THE DAWN


936_004

“ΑΝΑΝΘΙΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ”

Τι πόσο λυπητερό

πέντε βήματα πιο πίσω

ν΄ αρχίζουν οι χοροί

κι ύστερα πάλι

πεντασύλλαβος ο ουρανός

έμοιαζε με εφτάκορφες

ψυχές νυχτερινές/

ανοίγει εκεί η γη

στ’  αστέρια

αναπνοές άλλης μέρας φαρμακερής

και σβήνουν των εχθρών ξένα λόγια

με σύννεφα και στίχους/

μονάχα ο αγέρας ξαναφέρνει

ότι παίρνει η βροχή μαζί της

και εμπρός μου τούτες οι σταγόνες

στροβιλίζονται

λες πως χορεύει η άνοιξη/

φέρε μπροστά σου

όλα όσα τους έδωσες

να πέσουν σε γκρεμούς

καρδιάς ανάνθιστης.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΥΘΑΛΕΙΑ” (ΣΕΛ.163) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


 SEINABO SEY (STOCKHOLM, SWEDEN): YOUNGER


936_004

“ΟΝΕΙΡΟΦΑΝΤΑΣΙΕΣ ΔΑΝΤΕΛΕΝΙΕΣ”

Κοίταξε πως μαράθηκαν πάνω στα χέρια μας
ρόδα κι αρώματα
κι εγώ σε φύλαξα ολόδροση ανάμνηση
ονόματος σου/
ανοίγει η κερασιά φύλλα ξερά
δίχως σπατάλη
μα εσύ φύλαξες μπροστά
εκείνο το μικρό πουλί
γαληνεμένο
και του έδωσες γαλάζιο να προσμένει/
έτσι μονάχα η θάλασσα άδειασε ανθισμένη
κι ότι απόμεινε έγινε όνειρο περσινό
χλομιάζει λοιπόν η ανάμνηση
και φέρνει στο κάθε σου χρώμα κλαίγοντας
τζιτζίκι μαύρο χιονισμένο/
κι ότι παίρνει ξαναδίνει
ατλάζι εικόνας θυμάσαι;
ονειροφαντασίες δαντελένιες
άσπρο φεγγάρι παγωνιών
κι ανοίγουν οι ουρανοί τ’ όνειρα
φτερά βαμμένα μάτια/
πρωινό της στέρνας φέρνεις
πλάι σ΄ εκείνη
μαργαρίτες σβησμένες εικόνες
και παγωμένους κύκνους/
μαργαριτάρια κήπων πέρασαν
σαν αστραπή θυμάσαι;
σου έκαψαν τη νιότη
κι εσύ στεκόσουν ανερώτητη
μαζί μου/
χωνάκι παγωτού ο χρόνος
σ΄ αυτό του μοιάζουμε
κανείς δεν ρώτησε αν υπήρξαμε
κι ας ήταν ψέμα η ζωή τους.
 @MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΥΘΑΛΕΙΑ” (ΣΕΛ.165-166) (29/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


ED SHEERAN (YORKSHIRE, UK): I SEE FIRE


 936_004

“ΤΟΣΑ ΛΟΓΙΑ”

Ο Άγιος Παύλος κρώζοντας στις ερημιές

άνοιξε πληγές στα βράχια

ήταν στενά σαν χελιδονόψαρα χωρίς πανιά

λίγα οκνά κύματα

θαλασσοπούλια αλήθειας/

έτσι ξαναγυρίσαμε πάλι

σ’  ότι είχαμε ακούσει

φτάσαμε εκεί μετά από μίλια

(τουλάχιστον 300 ή 400)

φουσκοθαλασσιάς

βρέθηκε ξάφνου ένα ασκί/

κι ο ξεριζωμένος σκοπός

διψούσε

φερμένος από

μακρινά λουλούδια

ξαναμάθαινες τη μουσική

εκείνη που όταν ήσουν παιδί

απόμεινε ανήκουστη/

ξεθωριάζουν τ’ οργισμένα αίματα

κι ας έχει ο διάβολος άσβηστα μάτια

δίχως φθινόπωρο ήσουν κολασμένος/

μπροστά σου καράβια καιρού βυθίζονταν

κι οι καμένες θάλασσες

ξεπλήρωναν στον ουρανό

χωρίς κρίση ή συγχώρεση

χέρσες αναμνήσεις

κι ένα θέρος από σκέψη και στεριά/

τι σου φέρνουν αναρωτήθηκες ποτέ

τόσα λόγια;

μοναξιά, εχθρούς ή φίλους

χειμωνιάτικες μουσικές μήπως;/

ότι θέλησες πήρες κι έδωσες

ξαναντέχεις πάλι όπως και τότε ν’ αρχίσεις

μαζί με όλους εμάς που ούτε καν σε θυμόμαστε

ακόμη και χωρίς καρδιές

Κύριε εσύ του Ισημερινού

θ’ αντέξεις άραγες;/

τί πιο άδικο;

ήταν πόσες οι πολιτείες

χάθηκαν έτσι και καταστράφηκαν

τώρα φώτα και καράβια χιονισμένα

μποντζίροντας περνούν

σαν παγωμένες εικόνες.

 @MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, I MUSICAE MARIS” (ΣΕΛ.167) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


I SEE FIRE: KINJAZ (CALIFORNIA, USA)


 936_004

“ΛΗΣΜΟΣΥΝΗ”

Ξαναβλέπω σαν ξένα τώρα τα μάτια σου

δίχως πόθο νιώθω πλέον

πως μείναμε μόνοι οι δυο μας

όπως τότε

πριν σταματήσει

η μέρα να θυμάται

τις φωτεινές δόξες

που κάποτε ήσουν εσύ

κι όμως εγώ ξέρω

ακόμη κι αν σ΄ αποφεύγουν

οι μοίρες

πόσο άδικη θα ήταν

η ζωή χωρίς

λίγη βροχή και δίψα/

“πιστεύω στη λησμοσύνη”

είπες

κι όλα όσα είχαμε ζήσει χάθηκαν

δεν υπάρχουν πια αγάλματα

η μνήμη ρώτησε:

“καλύτερα έτσι;”

δίκαιη ομιλήτρια

θυμόταν και το πιο

μικρο-μεγάλο ποίημα/

ήσουν ολόκληρη άνοιξη,

ήλιους, χρώματα

και μου ΄φερες μέθη

σκέφτηκα το κάθε σου κομμάτι

και μετρούσα

αναλογίστηκα ότι ο κύκλος

όσο κι αν παίζει

δεν ήταν παρά ένα σημείο

κέντρο παιδικό και γήινο

σε χρωμάτιζα σκοτάδι

γλυκό μου λουλουδάκι σκέψης

κι εσύ άνθιζες φως

κλεισμένο στο τώρα

όλα όσα βλέπεις σβήνουν

σαν δυο φεγγάρια

που βγαίνουν ολοκαίνουργια

ζωγραφισμένα

απ’  την σκιά σου/

πάλι τούτο το ραγισμένο ποτήρι

(θυμάσαι πόσο για αυτό μιλάγαμε)

παίζει ανυπόκριτο κρυφτό

κι είχε βλέμμα παιδικό το άνθος

της ολόλευκης εκείνης μήτρας/

εγώ πήρα λίγο μελάνι κι αίμα

να γράψω πάνω στο

μαυροκόκκινο χαρτί

στίχους άσπρης καμέλιας

και τόσο καμένο ρύζι

μάζεψα στα δάχτυλα σου

σπόρους άψυχους πια/

κρύωσε η ανάμνηση

που ανέμελα φτερούγιζε

στους ερωτικούς μας ώμους

έχει βλέπεις κι η άνοιξη

όμορφα κιτρινισμένα φύλλα

καλά φυλαγμένα στις

χειμωνιάτικες αποθήκες/

πότε εσύ διψούσες κι άλλοτε

μεγάλωνε το κρασί

στα χείλη σου

λίγοι ξέρουν πως

πικρό παιδί μας γέννησε

κι είναι στυφή η αγάπη

θαλασσίτης ο θεός.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, IΙ MUSICAE MARIS” (ΣΕΛ.168-171) (29/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


AVICII &KYGO (NORWAY/SINGAPORE): BLINDING THROUGH THE DARK


 936_004

“ΕΣΒΗΣΕ Η ΛΙΜΝΗ ΤΑ ΦΩΤΑ”

Ξήμερωσε κι εσύ ακόμη μιλάς

για άσπρες νύχτες

και κύκνους θύμησης

όπως τότε που ήσουν

σβησμένος.

*

Θυμάσαι πως οι

νύχτες εκείνες

μαύρισαν τους ξενιτεμένους

τούτους κύκνους

κι έσβησε η λίμνη τα φώτα.

*

Είναι ακόμη νωρίς

κι ο ήλιος δεν σε θυμάται

σβήνουν οι αναμνήσεις

απ΄ τα άστρα

κρυοφέγγουν

όπως οι άλλες εκείνες

νύχτες.

*

Μαυροντυμένος κλαίς

και πάντα ένα κυπαρίσσι

θα στέκει πλάι σου.

*

Θυμάσαι τα πάντα να κλαίνε

μονάχα ένα κυπαρίσσι

στέκει αδάκρυτο

κι εγώ ολόγυμνα

μαυροντυμένος

μ΄ ένα ολόλευκο μακροβούτι

ασπρίζω τις θάλασσες.

*

Τόσα ποιήματα σκόρπισαν

σαν ψέμα

κάθε ομορφιά σβήνει

φέγγοντας τις νύχτες

αλήθεια θα ξημερώσει ποτέ

ο μαύρος κύκνος

όπως τότε;

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, IΙI MUSICAE MARIS” (ΣΕΛ.172-173) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


LUMINEERS (DENVER, COLORADO, USA): STUBBORN LOVE


936_004

“ΚΙ ΕΣΥ ΕΓΡΑΦΕΣ…ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΣΑΝ ΦΩΣ”

Σε μια γέφυρα που ενώνει

Τήνο και Πάρο

απάνω ταξιδεύοντας

μου λείπουν θυμάμαι

εκείνες οι εικόνες

στο ξεδίπλωμα

κάποιας τρομαγμένης αυγής

κι οι νύχτες ξαναβλέποντας φαντάσματα

βρέθηκαν μες την αγάπη των πουλιών/

νοτισμένος στα καθημερινά μου σπλάχνα

καθώς ήμουν

ήρθα και φόρεσα

τις μπρούτζινες φωνές

χρώμα πετρωμένο

σαν άσπρο φαινόμενο

την ίδια στιγμή που

σκοτείνιασαν

οι αρχαίες εικόνες στο Σούνιο

σ΄ έβαψα μ΄ αναμνήσεις

5 πρωινή ώρα

κι εσύ έγραφες

γύρω μου σαν φως

μιας άλλης νύχτας

ήταν βλέπεις

19/06/1935, 6.40am

ενώ εμείς

ανάμεσα από αγάπες τυφλές

κοιταζόμασταν.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 1” (ΣΕΛ.174) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


EDWARD SHARPE AND & THE MANGETIC ZEROS (LOS ANGELES, USA): HOME


 936_004

“ΚΑΙ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΕ”

Όλα όσα ζήσαμε ήταν εφήμερα

κλωστές ανθισμένες και τεχνητές σάρκες

ζωντάνεψαν για λίγο

οι θάλασσες γύρω μου

κι αυτοί οι πνιγμένοι κύκνοι

αρνήθηκαν επίμονα να ξαναζήσουν/

ξημέρωσε σήμερα χωρίς φως κι εαυτούς

τόσο η μέρα ήταν ακυβέρνητη

πλασματικά μου γύρεψες

να σε κατασκευάσω

ότι ερωτεύτηκα γινόταν στο τέλος

άσπρο καράβι/

νευρίασαν αυτές οι νύχτες

πουλιά νοτισμένα φαντασίες ποίησης

μου ΄γνεψαν

και φτερούγισε η μέρα.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 2” (ΣΕΛ.175) (28/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


VANCE JOY (MELBOURNE, AUSTRALIA): FROM AFAR


 936_004

“ΕΝ ΧΡΙΣΤΟΥ”

 Οι μέρες σου τρέχουν

 σαν ένα κοπάδι αγέρινο

κι ήσουν χαμηλά φωτισμένη

ήταν λες και το φεγγάρι

άλλαζε πλευρό ύπνου

κυνηγημένο πελάγη κι όνειρα

μανιασμένα

θυμάσαι άραγες τις άστεγες θάλασσες

έρημες εικόνες φλογισμένες κι άσβηστες

η επιγραφή που μας άναψαν έγραφε:

“ΠΥΡΓΟΣ ΣΥΝΝΕΦΩΝ

ΕΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΣΠΑΡΓΑΝΑ

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

ΜΙΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΠΑΛΗΣ”/

πάλεψαν οι εχθροί με τις σιωπές σας

κι οι φίλοι φώναξαν:

¨γυρίστε νύχτες στα καράβια

πάνω σε γέφυρες και τείχη¨

αγρυπνάνε λίγα σκοτάδια

ενώ εγώ στη κάμαρα μου

ένα σπίρτο αλλόφυλης φωτιάς

κοιτάζω

κι ας έχω το τελευταίο βλέμμα

άκαρδο

με διαδέχονται οι νύχτες

σα να  ‘ταν μέρες.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Γ. Σ.” (ΣΕΛ.176-177) (29/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


MELODY POOL (AUSTRALIA): SOMEBODY YOU HAVE NEVER MET BEFORE


 936_004

“ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΩΥΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ”

Φυλακισμένος ανέκαθεν εγώ

σ΄ ένα καλοκαίρι πρωτάνθιστο

στις φωνές των χελιδονιών

κι εκείνα τα παραμύθια

μας σκέφτονταν χαμογελώντας

δικός μου καρπός ήσουν

γιομάτος χρώματα μυγδαλιάς

και μάτια φωτεινά

μεθυσμένα χειμωνιάτικα

πόσες λαλιές ουράνιες

ασυνόρευτες όνειρα

θ΄ ακούσεις πριν τυφλωθείς;/

ήσουν εκείνη η πρώτη στιγμή

που σωπαίνοντας βλέποντας με

μου ευχήθηκε ν΄ έχω την

ευτυχία του κάμπου

και κάποιο άκουσμα πολιτείας μακρινής

σκέφτηκε πως ξεχνώντας μας

η άνοιξη

δεμένη απάνω σε δένδρα και τραγούδια

πρωτανθίζει/

φέρνοντας τους η ζωή

φωνές ξεχασμένες

γυρίσανε πίσω

να την προϋπαντήσουνε.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΣΚΟΡΠΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ” (ΣΕΛ.144) (29/08/2016,  ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ, ΑΘΗΝΑ)}


MILKY CHANCE (KASSEL, GERMANY): DOWN BY THE RIVER


 936_004

“ΣΤΑΛΕΣ ΠΑΘΟΥΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ”

Στιγμή πεταλούδας περασμένη

τώρα αρχινάει η μοίρα ν’  αλαφραίνει

ολόγυρα της πετούν

ανάλαφρα μύρα

και μένα με τραβούν

θύμησες παλιές

προς τη χαρά

κι ένα τραγούδι

ξέφυγε από τις καρδιές σας

κλαίει σιγά κι ανασαίνει

ωιμένα φέρτε μου

ότι δεν μπόρεσα ποτέ να πω/

αγνώριστο και ξεχασμένο πια το βράδυ

πανιά περιπλάνησης

άνοιξαν μια τελευταία πλώρη

προς λιμάνια που μικραίνουν

φτάνοντας τη στιγμή

της εγκατάλειψης

σβήνουν τα πέλαγα γαληνεμένα

καθώς χτυπάνε πάνω σε θάλασσες

και βράχια παράξενα βασανισμένα

κι οι μάνες

με μαντήλια, μπαστούνια και μουράγιο

φεύγουν κι αυτές

μετρώντας πόσο δεν μας χωράει πια η πατρίδα/

σβησμένη η πίστη των αγγέλων

πικρή και φιλάργυρη ευτυχία

συλλογιζόμουν τόσες πολιτείες

μύριους ανθρώπους

φτιαγμένους λες

από χαρτόνια

βρεχόμαστε κι εμείς

καημούς όπως λίγα ακρογιάλια μνήμης/

μαζεύτηκαν στα γόνατα νύχτες πολλές

της τελευταίας σου στιγμής

κι όλα όσα κάποτε ήταν αλήθεια

λύγισαν

βαρύ σκοτάδι και σκληρό

πήρε τη θέση μας

έτσι άδοξα γκρεμίστηκαν οι πύργοι

ρόδα ήταν του Κλιγκσόρ/

χρυσάφι είναι η ποίηση

ή ίσως και τέχνη

τύχη ανονείρευτη

ξαγρυπνά στον ύπνο

κι ο θάνατος ναι υπάρχει

ποιοί μας φέρνουν ως εδώ

και δεν γυρνάνε πια;

μικρό σπιτάκι καραβίσιο

πικρής πηγής βροχή/

πλάσματα αμφορτισμένα τύχη

χαμόγελα ονείρων που τα βλέπει

μονάχα ο νους/

σκάψε βαθιά στην μνήμη

και κελάηδησε

πες είσαι εσύ ο δρυς

κι ας μην υπάρχει

πουθενά νερό

διψάνε βλέπεις όχι μονάχα

τα δένδρα, οι θάλασσες

μα κι οι θεοί

ζητάνε στάλες πάθους πανάρχαιες

κι οι αγώνες μοιάζουν να κοιμούνται

άφησαν πίσω πουλιά πολλά/

μονάχα απλά μαλλιά απόμειναν

κι αντίθεση κοκάλων

πόνοι των ίσκιων σου

ξένου κορμιού η απαντοχή/

πόδια ανοίγουν τα σκέλια

οι γυναίκες

λες να γεννήσουν;/

ποιός είναι ο σκοπός σου

πηγάδι;

μήπως θα φροντίζεις

τους ίσκιους κάποιων

που δεν συλλογίστηκαν

ποτέ τίποτε

ούτε καν ένα λουλούδι καχεκτικό;/

κι αποκοιμηθήκανε οι πνιγμένοι

στο νερό απάνω ξαπλωμένοι

τώρα εσύ δεν υπάρχεις πια

τα χείλη σου θυμόμουν

έζησες και πίστεψες

πως θα πεθάνεις

σβήστηκες τελευταίος

χλωμαίνει σε ξένους τόπους

η αλήθεια του κομπολογιού.

 @MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

  {Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΗΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ” (ΣΕΛ.189-191) (29/08/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}


Submit a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *