ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΑΤΣΟ

ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ, Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΕΡΓΑΣΤΕΙ, Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΝΟΥΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ, ΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ‘Η ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ (ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΙΔΙΑ ΑΥΤΗ) ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΑΤΟ Ή ΚΑΙ ΧΙΛΙΑ Ή ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ  (Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ‘Η ΟΝΤΟΤΗΤΑ), ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑΣΤΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ 20 ΑΙΩΝΑ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ , ΤΟΤΕ ΣΑΦΩΣ ΘΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ, ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΥΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ-ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ (ΚΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΚΛΕΙΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΑΝΟΡΙΑ ΤΟΥΤΑ ΟΡΙΑ, ΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΥΚΛΟΜΕΤΡΙΚΑ, ΚΙ ΑΣ ΠΟΥΜΕ  ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΑΧΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΜΕ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΤΡΙΚΕΣ ΓΝΩΣΙΟΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ), ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΑΤΣΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΟΜΠΕΛ, ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΗ ΚΙ Η ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΤΗΣ Η  ΠΟΙΗΣΗ), ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ (ΤΗΣ ΙΕΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ) ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ. ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ Η ΑΠΟΝΟΜΗ, Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΝ, ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ, ΣΑΝ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΝΑ ΤΗΣ ΛΕΙΠΕΙ. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΝΟΜΠΕΛ, ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΠΕΛ, ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΤΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ. ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΠΡΩΤΙΣΤΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ, ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ‘Η ΜΗ,  ΑΛΛΑ Η ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ ΣΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΤΟΥ ΝΟΗΤΙΚΟ ΟΡΙΟ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΑΨΕΙΣ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ, ΝΑ ΧΩΘΕΙΣ ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΣΑΝ ΣΕ ΤΑΦΟ, ΝΑ ΛΑΣΠΩΘΕΙΣ ΩΣ ΤΟ ΜΕΔΟΥΛΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ (ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ) ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΣΦΙΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΣΕ Ο ΕΛΛΕΗΝΙΚΟΣ 20ος ΑΙΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΛΙΓΟΥΣ, ΕΝΑΝ ΤΣΑΤΣΟ, ΕΝΑΝ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ, ΕΝΑ ΕΛΥΤΗ ΚΙ ΕΝΑΝ ΣΕΦΕΡΗ. ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ, ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΕΣ, ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ, ΕΜΦΥΛΙΕΣ. ΜΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ ΔΥΟ ΤΡΙΑ ΝΗΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΡΑΓΟΥΝ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΛΑΒΑ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΣΑΡΚΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΗΣ. ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΝΑΣ ΣΟΛΩΜΟΣ, ΕΝΑΣ ΚΑΛΒΟΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ. ΕΤΣΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΧΘΗΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΟΧΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΩΡΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΕΠΡΕΠΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΣΤΑΥΡΩΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΡΦΩΜΑ ΠΟΛΥ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ, ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ. ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΛΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΩΜΑ. ΠΡΩΤΙΣΤΑ ΜΟΧΘΟΣ. ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΘΕΛΗΣΕΙ ΛΑΒΑ ΧΩΡΙΣ ΕΚΡΗΞΗ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ. ΘΑ ΑΥΤΟΑΠΟΓΟΗΤΕΥΘΕΙ.

Η HELLENIC POETRY ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΑΤΣΟ, ΠΑΡΑΘΕΤΩΝΤΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΑΤΣΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ”, ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟ 1982. ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ.

ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΠΡΩΤΑ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:

“Η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ” ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΛΑΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΛΛΗΝ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟΚΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ. Ο ΠΟΙΗΤΗΣ, ΠΟΥ ΕΚΑΜΕ ΔΥΝΑΤΗ ΤΗΝ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ. Ο ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΟΦΕΙΛΟΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ.

ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΗ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑ. ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ “ΓΛΩΣΣΑ”, ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΗ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ, ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΣΦΥΚΤΙΑ ΚΙ΄ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ Μ’ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΗ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΣΩΣΗ ΑΠ’ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΗ ΤΗΝ ΖΩΗ. ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ ΜΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑΤΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΗ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ. ΓΙ’ ΑΥΤΗ ΤΙΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΑΠ’ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ  ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΤΑΚΤΑΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ.

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ.

Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, ΠΩΣ ΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΟΝΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ , ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΑΡΤΙΑ, Μ’ ΑΥΤΕΣ. -ΜΕ ΚΙΝΗΜΑ ΓΑΛΗΝΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΚΗΣ, ΚΑΘΑΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΥΠΟΠΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΠΑΘΟΥΣ, ΔΙΑΒΑΘΜΙΖΕΙ Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΗΘΟΣ, ΘΑ ΜΙΛΗΣΩΜΕ ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.

Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ ΣΙΩΠΗΛΑ, ΜΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΛΙΓΩΤΕΡΟ ΕΝΤΟΝΑ, ΜΑΣ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ,-ΠΩΣ ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΘΕΙΕΣ ΜΑΖΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΣΠΑΡΑΓΜΟ, ΠΟΥ ΚΑΜΝΕΙ ΠΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΗ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ, -ΣΤΟΝ ΣΠΑΡΑΓΜΟ, ΠΟΥ ΟΙ ΣΤΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΓΝΟΟΥΝ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΘΟΥΝ, ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ.

[…]

 

ΤΟ ΠΛΑΤΥ ΟΜΩΣ ΕΡΓΟ, ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΒΑΘΕΙΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ Κ’ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΑ, ΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΜΗ ΘΕΩΡΗΘΗ ΣΑΝ ΕΡΓΟ, ΜΑ ΣΑΝ ΣΩΡΟΣ ΑΠΟ ΕΡΓΑ […].

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Μ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ, ΤΙΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΤΙΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΤΗΣ, ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ-ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΟΛΟ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, ΠΑΡΑΝΟΗΘΗΚΕ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΚΙ’ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΟ ΣΥΛΛΑΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ Η ΕΝΟΤΗΣ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ. ΕΚΕΙΝΟΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ.

[…]

Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΝΑ ΣΥΚΓΡΑΤΗΘΗ, ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ Ν’ ΑΦΙΕΡΩΘΗ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ, ΠΟΥ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΕ. […]

ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΜΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΠΕΣΠΑΣΕ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ!

[…]

ΚΙ’ Ο,ΤΙ ΧΩΡΕΙ ΣΑΝ ΕΝΟΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΧΩΡΗ ΣΑΝ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ. ΦΘΑΝΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΗ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ, ΜΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΗ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ, ΠΟΛΙΟΡΚΩΝΤΑΣ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ   ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ.

[…]

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ Κ. ΤΣΑΤΣΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΝ “ΠΑΛΑΜΑ” ΤΟΥ. Ο ΤΡΟΠΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ, ΚΙ’ Ο ΤΡΟΠΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΜΠΟΡΟΥΝ Ν’ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΔΑΓΜΑ. ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ Κ’ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΗ, ΚΙ’ ΙΣΩΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΒΑΝΑΥΣΟΣ, ΑΝ ΟΙ ΓΑΛΗΝΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΟΝ ΠΙΟ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Ο ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΗ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.

 

 

 

 

” ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΠΑΛΑΜΙΚΟ ΕΡΓΟ-ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΝΟΗΣΗ-ΓΥΡΕΨΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ, ΠΟΥ ΟΛΑΚΕΡΟ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΩΝΕΙ· ΑΝΑΖΗΤΗΣΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ, ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, ΝΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΥΝ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΠΙΟ ΑΣΧΕΤΙΣΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ· ΠΡΟΣΕΞΑ ΤΗΝ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ, ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ  ΤΟΥ ΥΠΑΡΞΗΣ.

[…]

Ο ΗΓΕΜΩΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑΝΑΙ ΠΑΡΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΗ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΓΗΣ. Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΕΞ ΑΛΛΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ, ΚΙ’ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.

Η ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΥΤΗ, ΗΓΕΜΟΝΙΚΑ Κ’ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΜΑΖΙ, ΥΠΟΝΟΕΙ ΤΟΣΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΝΥΜΑΤΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΜΝΕΙ, ΩΣΤΕ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΑΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΟΤΑΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΗ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΟΤΑΝ ΖΗΤΑ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΣΗ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ. ΚΙ΄ΟΜΩΣ Η ΘΕΛΗΣΗ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΟΠΟΥ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΗ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ…

[…]

Ο ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΝΟΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΤΟ ΦΘΑΡΤΟ, ΤΟ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ, ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΑΤΣΟ.

[…]

“ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ” ΛΕΓΕΙ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ, “ΑΦΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΩΜΕ (ΤΟΝ ΠΑΛΑΜΑ) ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΛΛΑΞΩΜΕ ΑΠ’ ΟΣΑ ΠΕΡΙΤΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΑ, ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΣΥΜΦΥΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ”.

 

[…]

ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΤΟΥ ΠΟΙΙΗΤΗ ΤΟ ΑΓΝΟΕΙ ΣΑΝ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΠΑΡΑ ΣΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ· ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΕΝΝΟΕΙ ΕΝΑΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Μ’ ΑΙΩΝΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΚΙ’ ΟΜΩΣ ΚΑΘΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΥΠΑΙΝΙΣΣΕΤΑΙ ΣΥΧΝΑ, Η ΔΙΑΦΩΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΜΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ Η ΔΙΑΦΩΤΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.

Η ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΠΑΡΑΔΟΞΑ. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΜΒΑΘΥΝΟΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΦΥΣΗ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΑΙΩΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΑΥΤΟΥ. ΚΙ’ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΜΒΑΘΥΝΟΜΕ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΜΝΟΜΕ. ΦΘΑΝΕΙ Η ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ΜΑΣ ΝΑΝΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ. ΕΤΣΙ ΚΙ’ Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΗ ΤΗΝ ΑΧΡΟΝΗ ΟΥΣΙΑ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΜΑΣ, ΔΙΑΦΩΤΙΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΟΥΣΙΑ, Κ’ ΑΝΤΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΑΣ ΠΕΡ’ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΠΕΡ’ ΑΠ’ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΗ, ΜΑΣ ΕΚΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΗ. ΧΑΜΕΝΟΙ ΜΕΣ’ ΣΤΙΣ ΒΑΘΕΙΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ, ΖΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠ’ ΤΙΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΩΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΩΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. ΚΙ΄ΕΠΡΕΠΕ ΝΑΡΘΗ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΣΟ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ,- Κ’ ΕΠΡΕΠΕ Ν’ ΑΓΑΠΗΣΗ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ Ο ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΗΣΗ ΜΕΣ’ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ,-ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ, ΠΩΣ Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ, Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΑΝ ΩΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΩΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΜΑΣ, Η ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ.

[…]

ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΣΑΤΣΟ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΗ “ΣΑΝ ΘΕΜΕΛΙΟΔΕΣΤΕΡΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΜΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΟΝ ΑΔΙΑΚΟΠΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ”, ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΩΣ Κ’ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΔΙΧΑΣΜΟ, ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ. ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΜΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ, ΒΛΕΠΟΜΕ ΒΑΘΜΙΑΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΛΑΜΙΚΟ ΕΡΓΟ, ΜΑ ΚΙ’   Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ-ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΤΟΥ, ΜΑ ΣΤΗΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ. Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΜΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΑ ΚΑΜΝΗ “ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ” ΟΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗ. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ Κ’ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ, ΜΑ ΚΙ’ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ, ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΣΧΕΣΕΙΣ, ΜΕΤΑΒΑΣΕΙΣ ΚΙ’ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗ. ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΟΣΟ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΣΤΕΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΓΕΛΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ.

 

[…]

ΑΠΟ ΤΗ “ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ” ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ, Ο ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ, Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ, ΠΟΥ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΤ. ΚΙ’ ΑΝ ΣΤΟΝ ΤΣΑΤΣΟ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΣΧΙΣΜΑ, ΑΠ’ ΤΟΝ “ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΝΟ”  ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΦΘΑΝΗ, ΑΦΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΧΑΣΜΟΥΣ ΚΙ’ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ, ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ-ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΗ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ ΜΟΛΙΣ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΝΗ ΑΜΕΣΩΣ, ΓΙΑΤΙ “Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΕΓΚΛΙΤΗ ΣΑΝ ΝΟΜΟΣ”. ΤΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΗ ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ. “ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΠΩ” ΛΕΓΕΙ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ “ΠΩΣ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΟΙ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ· ΜΟΝΑΧΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΩΣ ΕΚΕΙ  ΚΑΤΩ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ”. ΜΑ ΟΙ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΙ’ Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ, ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΖΩΗ. ΑΝ Ο Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ, ΦΩΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ, ΕΛΥΝΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΤΗΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΛΥΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΣΗΜΑΝΕ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΑΣ ΕΚΑΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ-ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ.

 

“ΑΡΧΕΙΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ”, 1937, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ

Forest Swords – Engravings

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ

ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΕΣ

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ Κ. ΤΣΑΤΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΣΤΟΝ ΧΩΡΙΝ ΑΥΤΟΝ ΣΤΑΘΕΡΑ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΝΟΗΤΗ, ΠΟΥ ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ.

ΣΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΤΗ “ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ” (ΕΚΔ. ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΑΘΗΝΑ 1978) Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, ΟΤΙ  ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ “ΠΛΑΤΩΝΙΖΩΝ ΝΕΟΚΑΝΤΙΑΝΟΣ” . ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ.

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΝΤΙΑΝΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΥ.

[…]

ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΟΤΑΝ Η ΟΡΜΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΠΑΡΑΛΥΕΙ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΟΡΜΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ. ΔΕΝ ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΟΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΓΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΝΟΜΑΣΤΕ.

ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ, Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΕΡΓΟ, ΤΟΣΟ ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ.

ΔΙΠΛΑ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΡΧΗ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ, ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ, ΤΗΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΘΕΞΗΣ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΕΞΗ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΤΟΥΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΜΟΤΙΒΟ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΤΟ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΟΠΙΕΣ. ΒΛΕΠΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΝΟΗΜΑ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΩΣ ΚΑΤΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ. ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΔΕΑ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΦΘΑΡΤΗ. ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΥΛΗ.

[…]

 

 

 

ΠΕΡ’ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΡΧΕΣ ΟΜΩΣ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ, ΠΟΥ ΣΥΓΓΕΝΕΥΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ, ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΘΕΣΗ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ. ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ. Η ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΣΗ, ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΤΙΤΑΝΙΚΑ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΗΝΙΟΧΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΞΑΝΑΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΡΕΙΘΡΟ….ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΛΑΣΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΑΠΕΙΡΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ. ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΥΤΗ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΤΗΝ ΘΕΩΡΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΜΦΥΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ.

[…]

ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΜΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ.

ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΗ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ, ΗΘΙΚΟΥΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ‘Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ. ΑΥΤΟ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΗΘΙΚΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ Ή ΑΛΛΕΣ ΑΞΙΕΣ, ΠΟΥ ΔΡΟΥΝ ΕΝΕΡΓΑ. ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ , ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΟΝΤΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ. […] ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ, ΥΨΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟΤΕΛΩΝΤΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΗ ΑΞΙΑ.

[…]

ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΣΑΝ ΑΥΤΑΞΙΑ.

[…]

Η ΣΧΕΣΗ ΠΑΛΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ, ΩΣΤΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΝΑ ΜΗ ΝΟΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑ ΣΑΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ. ΚΙ ΑΠ’ ΕΔΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗΣ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΘΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟ ‘Η ΜΗΠΩΣ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ;  ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΥΝΗΤΙΚΗΝ ΑΝΟΙΚΤΟΣΥΝΗ, ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΛΟΤΗΤΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΩΝ.. ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΝ ΟΜΩΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ; ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΝ ΑΞΙΑ ΝΟΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑΣ;

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ, ΘΑ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΑΡΧΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗ ΝΕΟΤΕΡΗ ΤΕΧΝΗ, ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ.

[…]

Η ΙΔΙΑ ΟΜΩΣ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Σ’ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΧΩΡΟ , ΠΟΥ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΠΟΛΥ ΣΟΦΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΜΙΞΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ. ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΤΟ. Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΩΣΤΟΣΟ ΤΕΧΝΗ ΤΕΙΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΙΑΣ-ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΠΟΙΗΣΗ, ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΤΛ. ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ. ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΑΥΤΗ Η ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΚΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ; ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο HANS SEDLMAYR, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΕΣ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΕΣ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΣΦΟ, ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ, ΓΕΝΝΟΥΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΩΣ ΑΞΙΑ ΕΡΓΑ, ΝΑΥΑΓΟΥΝ ΟΜΩΣ, ΟΤΑΝ ΑΓΝΟΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ.

ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΜΕΝΕΙ, ΟΧΙ ΧΩΡΙΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΝΕΠΗΣ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΣΤΟ ΟΛΟ ΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.

ΚΩΣΤΑΣ Π. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

Ο Κώστας Π. Μιχαηλίδης γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το 1928. Φιλόσοφος, δοκιμιογράφος και ποιητής. Σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα και επέστρεψε στην Κύπρο όπου εργάστηκε ως φιλόλογος στο Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού. Το 1956 συνελήφθη και διετέλεσε για 16 μήνες κρατούμενος των Άγγλων για τη συμμετοχή του στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Στη συνέχεια, με υποτροφία του ΙΚΥ σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, απ’ όπου έλαβε και το διδακτορικό του.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο υπηρέτησε ως Βοηθός Διευθυντής στο Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού. Το 1967 προήχθη σε Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1986. Το 1991 εξελέγη καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο οποίο δίδαξε μέχρι το 1997. Διετέλεσε Κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών και μέλος της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Υπήρξε τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας “Καθημερινή” επί τριετία και από το 1984 τακτικός συνεργάτης του περιοδικού “Ευθύνη”. Ήταν μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας. Ίδρυσε το 1976 την Φιλοσοφική Εταιρεία Κύπρου, της οποίας διετέλεσε Πρόεδρος από την ίδρυσή της έως το 1985, και καθιέρωσε ως εκφραστικό της όργανο το φιλοσοφικό περιοδικό “Ζήνων”.
Πέθανε αιφνιδίως στις 15 Αυγούστου 1998.

ΕΚΒ

Andy Stott – Faith In Strangers

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟΦΥΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΛΗΣΗ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ, ΣΑΝ ΣΕ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ, ΤΟΝ ΤΣΑΤΣΟ ΩΣ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ, ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΖΩΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ, ΕΡΓΑΤΗ ΠΟΥ ΜΟΧΘΕΙ.

Η ΛΕΞΗ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΑΡΟΣ· ΜΠΟΡΕΙ, ΑΚΟΜΗ, ΚΑΙ ΝΑ ΗΧΕΙ ΑΣΧΗΜΑ ΣΤ’ ΑΥΤΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΜΑΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΕ Η ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΥΤΙΣΑΜΕ, ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΑ, ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΕ ΑΥΤΗΝ, Η “ΜΗΝΙΣ” ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΥΘΕΝΤΙΑΣ ΣΤΡΑΦΗΚΕ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ. ΚΙ ΑΚΟΜΗ, ΕΠΕΙΔΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ’ ΜΑΣΤΕ ΓΕΝΝΑΙΟΙ, ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΣ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗ, ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ. ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ, ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ. ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΖΕΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΓΙΑΤΙ, ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ “ΗΣΣΟΝΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ”, ΑΥΤΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΟΧΘΟ· ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΣ ΕΥΘΥΝΗ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΥΓΟΠΟΝΟΙ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ, ΘΕΟΠΟΙΗΣΑΜΕ-ΜΙΑ ΟΞΥΜΩΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-ΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΜΕΣΣΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΜΑΣ ΑΠΑΛΑΣΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ, ΜΕ ΟΣΑ ΓΡΑΦΩ, ΝΑ ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΣΩ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ‘Η ΤΟ ΑΠΩΤΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΓΙΑΤΙ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΕΠΕΝΕΡΓΟΥΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΓΙΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΙΤΕ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΙΤΕ ΣΤΡΕΒΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ. ΟΜΩΣ Η ΕΙΚΟΝΟΚΛΑΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ, ΧΛΕΥΑΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΧΘΕΣ ΣΕΒΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΔΕΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ.

 

ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΣΑΤΣΟ ΠΡΟΤΑΞΑ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ, ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΑΡΙΘΜΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ· ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΜΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ. ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ, ΜΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΕΝΟΙ “ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ” ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΩ ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑ. Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΟΠΛΙΖΕΤΑΙ   ΜΕ ΟΣΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΗΓΑΓΕ, ΠΟΥ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΡΧΗ ΠΡΩΤΗ· Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΚΑΙ, ΤΕΛΙΚΑ, ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΝ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΕΙ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΝΑ ΕΚΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ· Η ΠΑΛΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΝΑ ΒΟΗΘΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΑΡΧΗ ΔΕΥΤΕΡΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΧΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ. ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ., ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΚΡΙΤΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΠΟΝΟ. Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ. ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΚΑΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ  ΤΗ ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ.

Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ. ΕΣΚΥΨΕ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΤΗΝ ΣΥΝΕΒΑΛΕ ΕΠΟΠΤΙΚΑ, ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ. ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ Μ’ ΑΥΤΗΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕ ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΡΓΟ. ΑΛΛΟΙ, ΠΙΟ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΙ, ΘΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟ. ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ, ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΙΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΗΤΑΝ Η ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ.

[…]

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΟ. […] ΚΑΙ ΣΤΗΝ  ΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΝΤΑΡΟΜΑΧΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΡΘΡΩΘΕΙ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΤΡΙΚΥΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΕΠΙΛΕΠΤΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. ΕΤΣΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΛΩΣΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ‘Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ.

Η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΛΟΙΠΟΝ, ΓΛΩΣΣΑ, ΑΝ ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΑΥΤΟ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ, ΑΛΛΑ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ. ΗΤΑΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ, ΚΥΡΙΩΣ Η ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΕΦΡΑΖΕ ΤΗΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΣΚΕΨΗ, ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΛΟΓΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ. ΑΥΤΗ Η ΛΟΓΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΧΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΙΣΩ. ΝΑ ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΡΙΖΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΕ ΤΙΣ ΛΕΚΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΥΡΙΟΛΕΧΤΕΙ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ.

[…]

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙΡΙΑ. ΑΡΚΕΙ Ο ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝΕΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΦΗΡΗΜΕΝΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΥΨΗΛΑ ΔΙΑΝΟΗΜΑΤΑ. ΠΑΙΡΝΩ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ “ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ”.

“ΑΛΛΟΙ ΠΛΗΣΙΑΖΟΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΑΛΛΟΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ Ή ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΤΗΣ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΗ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΚΑΙΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ. ΜΙΑ ΑΡΕΤΗ ΦΩΤΟΣ ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΗ ΘΑΜΠΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ· ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΑ·ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΧΕΙΡΟΛΑΒΗΣ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ. ΜΙΑ ΑΡΕΤΗ ΜΕΤΡΟΥ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ, ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΤΙΤΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ· ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΒΑΖΕΙ ΟΡΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΟΣΙΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ , ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΑΛΛΟ, ΜΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΝΑ ΤΑ ΚΕΡΔΙΣΗ, ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ-ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΟΓΟ)!-ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΛΟ, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΔΟΝΙΚΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΟΛΟΥ, ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ. ΜΙΑ ΑΡΕΤΗ ΜΕΤΡΟΥ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΜΕΤΡΟ, ΠΡΟΣΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΛΥΓΙΣΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ. ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΥΚΑΜΠΤΟ. ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΝ ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΟΛΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ. Η ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΚΡΗΝΗ ΤΟ ΠΑΘΟΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΠΟΙΗΘΗ, ΝΑ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΥΠΝΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΠΟΤΕ ΣΑΝ ΑΠΟ ΥΨΗΛΑ ΝΑ ΤΟ ΦΩΤΙΖΗ.”

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΕΝΑ ΜΑΘΗΤΗ ΜΟΥ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΗ Η ΓΛΩΣΣΑ ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΕΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ. […] ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΑΚΟΜΗ ΠΩΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟΣ.

Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΔΟΥΛΕΨΕ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΟΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦΗΣΕΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ.

[…]

Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ: ΤΟ “ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ”, ΤΟΝ “ΚΙΚΕΡΩΝΑ” ΚΑΙ “ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΟΠΩΝ”.

ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ “ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ”. “ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΩ ΤΟ ΡΗΤΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΣΤΕΙΛΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗ, ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΤΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΣΤΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ ΑΛΑΛΑΖΟΝΤΑ ΚΥΜΒΑΛΑ”. ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΜΙΛΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ “ΚΙΚΕΡΩΝΑ”. “ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΩ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΕΙΑΣ. ΩΣ ΤΩΡΑ, ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ Ο ΡΗΤΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΕΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ. Η ΚΑΛΗ ΟΜΩΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΝΕΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΟΓΟΣ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΕ ΤΡΟΜΑΞΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΤΟ ΡΗΤΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΔΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ, ΩΣ ΠΟΥ ΦΘΑΝΕΙ Η ΑΔΟΥΛΕΥΤΗ ΑΚΟΜΗ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΡΗΤΟΡΕΥΣΗ”.

ΤΟ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ, ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΑΞΙΖΕ ΜΙΑΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΨΩ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΔΥΟ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ. ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ:

” Ω ΑΝΔΡΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ, ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΦΑΝΕΡΩΝΑΝ ΤΙ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΝΑ ΠΡΑΞΗ Η ΠΟΛΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΣΥΖΗΤΕΙΤΕ. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ Η ΔΙΑΘΕΣΙ ΣΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ. ΟΥΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ, ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ, ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΣΚΕΦΘΗΚΑΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ. ΜΠΟΡΕΙ, ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΤΥΧΗ, ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ, ΜΕΡΙΚΟΙ ΝΑ ΕΠΙΝΟΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ. ΕΤΣΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΥΣΑΣ.”

[…]

 

 

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΚΕΡΩΝΑ:

“ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΚΑΤΑΛΙΝΑ, ΘΑ ΚΑΝΗΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΜΑΣ; ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΘΑ ΜΕΝΗ ΑΣΥΔΟΤΗ Η ΜΑΝΙΑ ΣΟΥ; ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΧΑΛΙΝΩΤΗ ΣΟΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ; […] ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΟΥ ΞΕΣΚΕΠΑΣΤΗΚΑΝ; ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΤΗΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΣΟΥ, ΜΙΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ; […]

Ω ΚΑΙΡΟΙ! Ω ΗΘΗ! ΑΥΤΑ ΟΛΑ Η ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ΤΑ ΞΕΡΕΙ, Ο ΥΠΑΤΟΣ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ. ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΤΟΥΤΟΣ ΕΔΩ ΖΕΙ. ΜΟΝΟ ΖΗ; ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟ ΕΡΧΕΤΑΙ. ΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ. ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΘΕΝΑΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΗ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, ΑΝΔΡΕΣ ΓΕΝΝΑΙΟΙ, ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ ΤΟΥ. ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΕΠΡΕΠΕ, ΚΑΤΑΛΙΝΑ, ΝΑ ΕΙΧΕΣ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΤΑ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΥΠΑΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ ΜΗΧΑΝΕΥΕΣΑΙ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΕΣΗ ΑΠΑΝΩ ΣΟΥ.”

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ, ΤΟ ΑΠΕΡΙΤΤΟ ΚΑΙ ΣΤΡΥΦΝΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΚΑΙ Ο ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΙΚΕΡΩΝΑ ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΔΟΝΤΑΙ. […]

ΕΝ ΠΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ, ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΩΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΘΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΑ ΜΗ ΦΥΡΑΝΕΙ, ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΑΡΟΣ.

 

 

 

ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΝΑ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ, ΟΣΟΙ, ΑΚΟΜΗ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ, ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΟΠΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. ΑΡΚΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ, ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ. ΟΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΠΡΟΓΟΝΟΠΛΗΚΤΟΣ, ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΦΥΓΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. ΜΑΣ ΘΑΜΠΩΝΕΙ Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ, ΓΑΙΤΙ ΤΟ ΒΑΘΥΣΚΟΠΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΣΚΗΣΗ. Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ· Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, Ο ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΕΘΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ  ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΗΚΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΑΣ. ΚΑΙΟ ΤΣΑΤΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΛΗΣΗΣ

Ο ποιητής και δοκιμιογράφος Κυριάκος Πλησής γεννήθηκε στην Αμμόχωστο της Κύπρου το 1929. Σπούδασε στο Διδασκαλείο Μόρφου και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στα παιδαγωγικά στο Εδιμβούργο και στο Λονδίνο. Εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση στην Ελλάδα και στην Κύπρο ως εκπαιδευτικός και γενικός επιθεωρητής. Συνεργάστηκε με το ΡΙΚ και τα περιοδικά Ευθύνη και Νέα Εστία.

ΕΚΒ

Ποιητικές Συλλογές:

• 1988 / Χαράγματα, Εκδόσεις των Φίλων

• 1983 / Ο έρωτας του σώματος, Εκδόσεις των Φίλων

• 1977 / Το τραγούδι της αδελφίδης : συνθετικό ποίημα, Εκδόσεις των Φίλων 

• 1991 / Ονομα δ’ αυτής Μακαρία : ποιήματα 

άλλα έργα του :

(2009)	Τα έργα των ανθρώπων, Ευθύνη
(2005)	Προσεγγίσεις, Αστήρ
(1999)	Λόγος περί αλήθειας, Εκδόσεις των Φίλων
(1998)	Δοκίμιο περί έρωτος, Ευθύνη
(1996)	Ο ένδον κόσμος, Εκδόσεις των Φίλων
(1995)	Προσεγγίσεις, Αστήρ
(1992)	Μετά τη χρεωκοπία του δόγματος, Αστήρ
(1991)	Όνομα δ’ αυτής μακαρία, Εκδόσεις των Φίλων

 Robert Rich – Vestiges

 Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΙΑ ΛΟΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΩΤΕΑ

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΥΣΤΟΧΑΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΩΤΕΑ ΕΠΑΝΑ Ή ΥΠΕΡ ΦΩΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΞΗΣ ΙΔΕΕΣ-ΗΛΙΟΙ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Α. ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Κ.Τ ΑΠΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΙΔΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ. ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΚΦΩΝΗΣΕ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΔΩ-ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΞΕΝΩΝ-ΠΟΥ ΑΝΑΔΙΔΟΥΝ ΜΙΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΥΤΟΙ , ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΛΕΤΗΤΗ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΝΤΡΥΦΗΜΑ- ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ, ΑΠΟΛΑΥΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ   ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΥΡΕΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΑΛΛΑ -ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΙΣΩΣ-ΣΑΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ. ΑΥΤΑ ΔΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ , ΕΠΕΙΔΗ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΦ’ ΥΨΗΛΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΠΟΥ, ΑΠΟΔΟΧΗΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΔΗΛΑΔΗ, Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΤΟΥΣ Ή ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.

Η ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛ’ ΑΠΛΩΣ ΕΥΡΥΝΕΙ ΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΗΣ, ΤΟΝ ΚΑΤΑΞΙΩΝΕΙ ΩΣ ΠΡΟΔΕΡΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΛΛΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΣΚΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΧΡΟΝΗ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ. […] Ο Κ.Τ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ HOMINES UNIVERSALES. ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΠΟΙΗΤΗΣ, ΝΟΜΙΚΟΣ,-ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕ. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΚΓΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ, ΣΥΓΚΑΙΡΑ, ΕΣΩΤΑΤΗ ΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ. ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ. ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΝΟΙΓΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, Ο Κ.Τ. ΥΠΗΡΞΕ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΟΥ, Ο ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ. ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΜΕ, ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ, ΝΑ ΑΝΑΣΥΡΟΥΜΕ, ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ, ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΔΕΕΣ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ Κ.Τ.

Β. Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑΣ(1). Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΕΝΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ. ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΑΚΡΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΕΧΕΙ ΑΠΟΒΕΙ ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ ΑΥΤΗ, Η ΖΥΜΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΠΡΩΤΙΣΤΑ, ΠΕΝΥΜΑΤΙΚΗ. […] Η ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΙ ΑΙΜΑΤΟΣΚΑΤΑΞΙΩΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΑΞΙΕΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑ ΗΘΟΣ ΖΩΗΣ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ. […] ΣΥΜΦΥΤΕΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ. ΑΠ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ, ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ Κ.Τ., ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ (2).  Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΤΟΝ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟ. […] ΓΙΑ ΑΥΤΟ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΑΚΟΙΜΗΤΑ ΤΑ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ. Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ, ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ(3).   […] Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΕΝΩΡΙΤΑΤΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΕΙΔΗ, ΠΡΑΓΜΑΤΙ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ Η ΠΡΑΞΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

[…]

 

ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ (ΔΗΛΑ. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ) ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ(4) ΠΟΥ ΔΙΕΧΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. […] Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ “ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ” ΤΩΝ ΠΟΛΙΕΤΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ, ΙΣΩΣ, ΙΣΤΟΙΡΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ. Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΤΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΩΦΕΛΙΜΟΤΑΤΟ, ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ. Ο “ΑΓΑΘΟΣ”, ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ (ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟ). ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΣΚΑΙ ΚΡΑΤΙΣΤΟΣ. Η ΑΓΑΘΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΙΣΣΟΡΟΠΙΑ, ΣΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ, ΠΛΡΗ ΛΑΒΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΦΥΣΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ-ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΕΝ ΠΑΝΤΙ, ΔΙΑΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ, Η ΠΟΛΥΦΩΝΙΑΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΣΜΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΟΧΙ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ, ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΟΔΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΑΞΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΣΥΝΘΕΤΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ “ΑΓΑΘΟΥ”.

Γ. ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΠΕΔΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΜΠΟΛΙΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ. […] ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΒΕΒΑΙΑ,   ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΟΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ. ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕ, ΣΤΗ ΓΑΛΗΝΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ, ΤΗΝ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ. ΕΛΛΗΝΕΣ, ΛΑΤΙΝΟΙ, ΕΒΡΑΟΙ, ΑΡΑΒΕΣ, ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΔΥΑΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΥΡΩΠΗ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ. Ο Κ.Τ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΕΘΝΗ. Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ, ΟΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ “ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ” ΗΠΕΙΡΟΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΙΟΤΙ, ΕΙΝΙΑ ΜΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ “ΑΜΑΡΤΩΛΗ”: ΕΙΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΣΑΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΡΙΑ ΕΙΤΕ ΕΠΕΙΔΗ  ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΣΑΝ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ, ΜΕΤΑΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ. ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΙΣΣΟΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ. ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΠΟΥ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΥΛΙΟΙ. […] ΑΥΤΗ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΔΙΟΤΙ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΘΝΩΝ (ΕΙΔΙΚΑ ΓΑΛΛΙΑΣ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ). [..] Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ. […] Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ-ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ (ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟΥ), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝ Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΥΚΟΛΑ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ, ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΤΥΧΕΙ. ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ […] ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ, ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ.

 

 Δ. ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΝ ΔΙΕΤΡΕΞΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ: ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΡΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΣΑΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΟΙΚΙΛΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ ΠΑΘΟΣ, ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ “ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ” ΚΑΙ ΤΟΥ ¨ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΝ”- Η ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΗ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ, ΑΥΤΟΣ Ο ΑΥΤΟΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΕΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝ, ΑΠΟΣΥΝΘΕΤΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ. […] ΕΤΣΙ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ “ΡΙΝΟΚΕΡΟΥΣ”. Ο ΙΟΝΕΣΚΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΠΗΡΕ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟΝ ¨ΡΙΝΟΚΕΡΟ”, ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΤΕΝΤΙΣ ΝΤΕ ΡΟΥΖΜΟΝ, ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ-ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΝΑΖΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΗΡΙΩΔΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΑΠΕΠΝΕΕ Η ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ. Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΚΓΟΣΜΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ Ή ΤΟΥ “ΕΜΦΥΛΙΟΥ” ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. […] ΑΝ Η ΠΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΗ, Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΔΡΑΣΗ.

Ε.  […] Ο ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΟ ΕΥΖΗΝ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ, ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΔΙΩΞΗ, ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ-ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΣΠΕΙΡΕΤΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ. […] ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΣΑΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΟΥ ΑΡΧΑΙΑΣ-ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΤΣ, ΤΙΣ ΑΔΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΚΑΝΑ-ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣΗ; ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΙΕΡ ΑΝΡΙ ΣΙΜΟΝ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΩΡΑ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΤΟ ΔΙΑΙΩΝΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ, ΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

 

 Η ΕΛΛΑΔ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ-ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Κ.Τ. ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (ΕΥΘΥΝΗ-ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕΘΟΡΙΟΥ, 3)

ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΑΡΑΒΙΚΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ (ΕΥΘΥΝΗ, ΦΕΒ. ’81)

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΥΡΩΠΗ (ΕΥΘΥΝΗ, ΙΑΝ. ’82)

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΟΚ, Η ΔΕΛΦΙΚΗ ΙΔΕΑ (ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1977-1978)

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΕΓΚΟΡ, ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΥΝΤΕΝΧΟΒΕ-ΚΑΛΛΕΡΓΗ (ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1979-1980)

ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΑΝΑΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Ε.Π. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟ, ΑΘΗΝΑ, 1980.

 Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΩΤΕΑΣ (Καρδαμύλη Μάνης, 1939 – 21 Μαρτίου 1998), ήταν Έλληνας πολιτικός, δοκιμιογράφος και πεζογράφος, ο οποίος διετέλεσε Νομάρχης στη Ροδόπη και στη Μεσσηνία.

Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι και ήταν διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Έπειτα από δική του επιλογή, διορίστηκε Νομάρχης Ροδόπης το 1974. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως το 1981. Αργότερα ανέλαβε γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών και Μελετών (1984-85), γενικός γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού (1989-92) και στις 22 Οκτωβρίου 1992 εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, αντικαθιστώντας τον παραιτηθέντα Αντώνη Σαμαρά στην εκλογική περιφέρεια Μεσσηνίας. Η θητεία του τερματίστηκε το 1993.

Στις νομαρχιακές εκλογές του 1994 εξελέγη Νομάρχης Μεσσηνίας με ποσοστό 56,7%, επικεφαλής της παράταξης “Λαϊκή Ένωση για τη Μεσσηνία”.

Απεβίωσε ενώ ήταν εν ενεργεία Νομάρχης, το 1998, σε ηλικία μόλις 59 ετών.

 

Ως συγγραφέας ασχολήθηκε και με το θέμα των Πομάκων.

• «Οι Πομάκοι και το Βυζάντιο”, Κομοτηνή, εκδ. Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής, 1977

• “Οι Πομάκοι της Δυτικής Θράκης”, Κομοτηνή, 1978.

 

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας θεσμοθέτησε βραβείο για το καλύτερο δοκίμιο, που φέρει το όνομά του.

 ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Susumu Yokota Sakura

Steve Roach LIVE – Vortex Immersion concert 2013

 Huerco S. – Those Of You Who Have Never (And Also Those Who Have)

Michael Stearns – Encounter: A Journey In The Key of Space

Susumu Yokota – Acid Mt. Fuji

Gigi Masin – Wind

 Masayoshi Fujita & Jan Jelinek – Bird, lake, objects

 Terry Riley – Persian Surgery Dervishes

 Andrea Belfi – Natura Morta

f.s. blumm & nils frahm – tag eins tag zwei / 2016

 Satoshi Ashikawa – Still Way (Wave Notation 2) 1982

 Iasos – Inter Dimensional Music

 Pan American – Quiet City (Kranky Records 2004)

 Grouper – A|A

 Bing & Ruth – Tomorrow Was the Golden Age