PERSIA: Poets, Film Makers,…and a bit of Karagiozis’ Metapoetics
THE HELLENIC SOUL GOES SIDE BY SIDE WITH THE PERSIAN SOUL BECAUSE OF OBVIOUS HISTORICAL REASONS.
THERE IS A LOT OF BLOOD BOTH IN THE HELLENIC SOIL AS WELL AS IN THE PERSIAN ONE.
BUT WE SHOULD NOT BE DISCOURAGED BECAUSE THERE IS ALSO A LOT OF POETRY IN BOTH THESE SOILS.
BECAUSE: in the upper layer of the Hellenic and Persian earth not only blood grows but poetry as well.
THE PERSIAN POET (RUMI) IS DEAD. LONG LIVE THE PERSIAN POET (HIS PERSIAN POETRY).
Below you will find some information about Persian Poets, and Film Makers.
…also a bit of Metapoetics by Karagiozis, a bit of music, i.e., Deptford Goth, In Vein (Greek Gothic!), a bit of Sadguru Yoga etc…
I believe that imagination is stronger than knowledge. That myth is more potent than history. That dreams are more powerful than facts. That hope always triumphs over experience. That laughter is the only cure for grief. And I believe that love is stronger than death.
Robert Fulghum, American Author born on June 04, 1937
QUOTESGRAM
Words are singularly the most powerful force available to humanity. We can choose to use this force constructively with words of encouragement, or destructively using words of despair. Words have energy and power with the ability to help, to heal, to hinder, to hurt, to harm, to humiliate and to humble.
Yehuda Berg
THIS IS NOT A FILM
JAFAR PANAHI
KASMIR NETWORK:
Sunday, March 13, 2011, 08:36 AM
Would you believe that the 13th century Sufi mystic Jalal-ud-din Rumi is the best-selling poet in the U.S.A today?Come, come, whoever you are.
Wanderer, worshipper, lover of leaving.
It doesn’t matter.
Ours is not a caravan of despair.
Come, even if you have broken your vow
a hundred times.
Come, yet again, come, come.
These days (and remember it was Sunday, March 13, 2011, 08:36 AM) a video featuring Rumi’s poems translated and recited by Coleman Barks is trending on Facebook. Coleman Barks does not speak Persian, yet manages to translate Rumi’s quatrains into free verse based entirely on other English translations of Rumi. Barks’ translations are like modern day remixes of Rumi’s poems, rather than translations.
I believe that one should enjoy Barks’ verse with an open mind. I am sure the Great Master himself would surely frown upon any narrow-mindedness on part of the reader. While it may amount to heresy in the eyes of Rumi purists, I feel that this way his message of love reaches millions of souls who would otherwise be ignorant of Rumi.
Kabir was commenting to Time Magazine on attempts to ‘siphon off the insights of Rumi and other Sufi sages without addressing their Islamic context‘.
It is famed about the late Ustad Nusrat Fateh Ali Khan that he would happily sing for any one who approached him with the justification that any recording, even if pirated, would help spread the Sufi message of universal peace and love.
I am still concerned, however, about attempts to separate Sufism from Islam. As happens with me all too often, a real scholar expresses the message -one I have to strain to get across – with breathtaking simplicity:
‘We cannot steal the fire. We must enter it.’
– Kabir Helminski, Sufi and Rumi translator.Now for a little taste of the Rumi-Barks method:
Who Says Words With My Mouth?
A WONDERFUL EVENT TOOK PLACE IN 2016 ON THE HELLENIC SOIL
Στα πλαίσια του 4ου Φεστιβάλ Ευ Ζην, στην Βραδιά Κρουστών “Στον Παλμό της Γης” (25 Ιουνίου 2016), 50 performers κρουστών, χορευτές και τραγουδιστές μας ταξίδεψαν ανά την υφήλιο μέσα από τον παλμό της μουσικής τους.
Εδώ βλέπουμε το κλείσιμο της Βραδιάς :
ΣΤΡΟΒΙΛΙΣΜΑ – ΧΟΡΟΣ SUFI, ΝEY , OΛΑ ΤΑ ΚΡΟΥΣΤΑ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ, GONG
ΧΟΡΟΣ: Άννα Γεωργάτσου, ΝΕΥ: Νεκτάριος Σταματέλος, KΡΟΥΣΤΑ: Quilombo, Atene Daiko, Afrotonic
GONG: GongLove ArtLabΗ Γη έχει ένα συγκεκριμένο παλμό-δόνηση, όπως και όλα γύρω μας. Οι άνθρωποι έχουμε επίσης την προσωπική μας δόνηση. Αν ενωνόμασταν σε ένα κοινό παλμό με την Γη και μεταξύ μας τι θα πετυχαίναμε άραγε;
Οι παραδόσεις των λαών του κόσμου έχουν πολλά να προσφέρουν και να αποκαλύψουν πάνω σε αυτό το ερώτημα. Ας απολαύσουμε με την καρδιά μας, χορούς και μουσικές γιορτινές, πολεμικές, μυσταγωγικές από την Ασία, την Ευρώπη, την Αφρική και την Αμερική.
Διοργανωτής Βραδιάς: Νίκος Σουλιώτης
Παραγωγή-Υποστήριξη : Ηλίας Κατηρτσιγιαννόγλου – Surfers for Life
Υπεύθυνος σκηνής: Ελίνα Λινοξυλάκη
ADMIRE THE SIMILARITIES BETWEEN THE SUFI SOUL AND THE HELLENIC SOUL
I believe it is in my nature to dance by virtue of the beat of my heart, the pulse of my blood and the music in my mind.
Robert Fulghum, American Author born on June 04, 1937
QUOTESGRAM
All day I think about it,
then at night I say it.Where did I come from,
and what am I supposed to be doing?I have no idea.
My soul is from elsewhere,
I’m sure of that,
and I intend to end up there.
This drunkenness
began in some other tavern.When I get back around
to that place,
I’ll be completely sober.Meanwhile, I’m like a bird
from another continent,
sitting in this aviary.The day is coming when I fly off,
but who is it now in my ear
who hears my voice?Who says words with my mouth?
Who looks out with my eyes?
What is the soul?
I cannot stop asking.
If I could taste
one sip of an answer,
I could break out
of this prison for drunks.
I didn’t come here of my own accord,
and I can’t leave that way.Whoever brought me here
will have to take me home.This poetry,
I never know
what I’m going to say.I don’t plan it.
When I’m outside the saying of it,
I get very quiet
and rarely speak at all.
Guest House
Being human is like
a guest house.Each morning a new arrival.
A joy,
a depression,
a meanness,
some momentary awarenesscomes as an unexpected visitor.
Welcome and entertain them all!
Even if they’re a crowd of sorrows,
who violently sweep your house
empty of its furniture,
still treat each guest honorably.He may be clearing you out
for some new delight.The dark thought,
the shame,
the malice,meet them at the door
laughing,
and invite them in.Be grateful for whoever comes,
because each has been sent
as a guide from beyond.
ROBERT BLY ON TWO PERSIAN POETS
Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί ( 1207-1273 , Πέρσης ποιητής)
ΓΝΩΜΙΚΟΛΟΓΙΚΟΝ
Το κύριο έργο του: «Μασνάβι». Μια συλλογή στίχων στα Περσικά που θεωρείται το απόσταγμα της σοφίας των Σούφι και ένα από τα σημαντικότερα έργα της μυστικιστικής ποίησης. Κατά τους Σούφι είναι το Κοράνι στα Περσικά.
Το “Ρούμι” σημαίνει ο “Ρωμιός”, αλλά δεν είχε μάλλον σχέση με Ελλάδα. Οφείλεται στην καταγωγή του από το σουλτανάτο του Ρουμ των Σελτζούκων Τούρκων στη Μικρά Ασία.
Ceremonia Sufi de la rama Mevlevi. (Turquia. Estambul)
Αριθμός Αφορισμών: 9
•
Ελλάδα…Όλα εδώ ξεκίνησαν κι εδώ θα καταλήξουν!
• Θα γνωρίσει το μυστικό του Αόρατου μόνο εκείνος που είναι ικανός να κλείσει τα χείλη του και να μείνει σιωπηλός.
• Ο πραγματικά σοφός άνθρωπος μένει απαρατήρητος.
• Η μυρωδιά της έπαρσης, της απληστίας και της ακολασίας θα σε προδώσει – όπως το σκόρδο που έφαγες – μόλις ανοίξεις το στόμα σου για να μιλήσει.
• Είναι αλήθεια πως στον καθρέπτη όλα είναι ανάποδα, αλλά χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσαμε να δούμε τον εαυτό μας.
• Ύψωσε τα λόγια σου, όχι τη φωνή σου.
Είναι η βροχούλα που κάνει τα λουλούδια να μεγαλώσουν, όχι η καταιγίδα.
• Η σοφία και η γνώση υπάρχουν για να μπορεί κανείς να ξεχωρίζει τον καλό δρόμο από τον κακό.
• Αυτό που ο κοινός άνθρωπος βλέπει σαν πέτρα, για τον άνθρωπο που ξέρει είναι μαργαριτάρι.
• Εσύ μπορεί να κάθεσαι, αλλά κινείσαι χωρίς να το βλέπεις και να το καταλαβαίνεις.
RUMI POEMS BBC DOCUMENTARY
Τζελαλεντίν Ρουμί
Από τη Βικιπαίδεια
Ο Τζελαλεντίν Ρουμί (1207-1273) ήταν Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου στο Ικόνιο (Κόνια, Τουρκία) με μεγάλη επιρροή στον ιδεολογικό-θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ και ιδιαίτερα στον μουσουλμανικό μυστικισμό. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το “Ντιβάν”, συλλογή λυρικών ποιημάτων και το “Μεσνεβί” (δίστιχα) που περιέχει 40.000 δίστιχα σε ηθικά και ασκητικά θέματα, μέσα από μυστικισμό και αλληγορίες. Ίδρυσε το Σουφικό τάγμα των Μεβλεβί.
Τα ονόματα του Ρουμί
Το όνομά του Jalal-Al-Din Rumi προέρχεται από το πλήρες όνομα Jalal al-Din Mohammad Ibn Mohammad Ibn Mohammad Ibn Husain al-Rumi, (Περσικά: مولانا جلال الدين محمد رومي , Τουρκικά: Mevlânâ Celâleddin Mehmed Rumi). Από τους συγχρόνους του, του δόθηκε το όνομα «Μεβλανά» που σημαίνει «ο δάσκαλός μας». Έτσι λοιπόν τον αποκαλούσαν και Μεβλανά Τζελαλεντίν (όπως φαίνεται και στην Τουρκική έκδοση του ονόματός του) ή και Muhammad Balkhī (Περσικά: محمد بلخى ) (“ο Μωάμεθ από το Μπάλκ”), στα πέρσικα. Αναφέρεται επίσης και απλά ως Ρουμί. Το τελευταίο αυτό κομμάτι του ονόματός του, Ρουμί, σημαίνει Ρωμαίος, Ρωμιός, προερχόμενος από την Ρουμ, όπως ήταν γνωστή η Ανατολία (η Ρώμη της Ανατολής).
IN VEIN:
Η ζωή του
Γεννήθηκε το 604 έτος Εγείρας (1207/1208 μ.Χ.) στο Μπαλκ (τότε μέρος του Μεγάλου Κορασάν, σημερινό Αφγανιστάν) και πέθανε στο Ικόνιο (σημερινή Κόνια της Τουρκίας) το 1273. Έγραψε τα ποιήματά του στα περσικά και τα έργα του διαβάζονται στο Ιράν και το Αφγανιστάν, όπου μιλιέται η γλώσσα. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αυτοκρατορία των Σελτζούκων και ιδιαίτερα στο Σουλτανάτο του Ρουμ, δηλαδή το Σουλτανάτο των Σελτζούκων του Ικονίου.
Ο πατέρας του, Μπαχά αλ-Ντιν (Baha al-Din) ήταν φημισμένος λόγιος. Υπό την κηδεμονία του ο Ρουμί έλαβε την πρώτη του μόρφωση από τον Σιέντ Μπουρχάν-αλ-Ντιν (Syed Burhan-al-Din). Όταν έγινε 18 ετών, η οικογένεια ξεφεύγοντας από τις επιδρομές των Μογγόλων, μετά από αλλεπάλληλες μεταναστεύσεις εγκαταστάθηκε στο Ικόνιο και στην ηλικία των 25 ο Ρουμί πήγε στη Δαμασκό για να συμπληρώσει την εκπαίδευσή του.
Στο μυστικισμό τον εισήγαγε ένας περιπλανώμενος δερβίσης, ο Σαμσουντίν του Ταμπρίζ. Ο Ρουμί είναι ο συγγραφέας ενός εξάτομου διδακτικού έπους, του Μασναβί (Mathnawi) ή “Masnavi-ye Manavi”, που αποκαλείται ενίοτε και “Qur’an-e Farsi”, δηλαδή “Κοράνιο στα Περσικά”, από ορισμένους λόγιους. Έγραψε επίσης και διαλόγους Φιχί μα Φιχί (Fihi ma Fihi), που γράφτηκαν για να εισάγουν τους μαθητές του στη μεταφυσική. Το συνολικό ποιητικό έργο του άσκησε βαθιά επίδραση σε όλες τις μορφές αισθητικής έκφρασης του ισλαμικού κόσμου και κυριαρχείται από την απόλυτη αγάπη προς τον Θεό.
Η διδασκαλία του καλούσε ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη, θεωρώντας ότι ο Θεός Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι ένας.
Όταν πέθανε, στις 17 Δεκεμβρίου του 1273, άνθρωποι από πέντε διαφορετικές πίστεις και θρησκείες ακολούθησαν τη νεκρική πομπή του. Η νύχτα της ταφής ονομάστηκε Σεμπούλ Αρούζ (Sebul Arus), δηλαδή Νύχτα της Ένωσης. Από τότε οι Μεβλεβί Ντερβίς κράτησαν αυτή την ημερομηνία ως γιορτή.
DEPTFORD GOTH
Lyrics:
One day the day will come
And all will settle
Before you know what happenedAnd when you speak of dreams
You’ll only have one
Before you know what’s happenedSlow, gets slow
The rhythm of love is an irregular beat
The rhythm of love is an irregular beatListen to it slow, gets slow
The rhythm of love is an irregular beat
The rhythm of love is an irregular beatMy friend your solid gold
Won’t be here long
Before the gold has travelled
One day the day will come
When we’ll be sayin’ goodbye
Before you know what’s happened(Give a little gold)
All that you’re keeping will be all gone (Give a little gold)
In the spaces where you fit in (Give a little gold)
These pieces are apart of you (Give a little gold)
Tie them together again (Give a little gold)(Give a little gold)
All that you’re keeping will be all gone (Give a little gold)
In the spaces where you fit in (Give a little gold)
These pieces are apart of you (Give a little gold)
Tie them together againSlow, gets slow
The rhythm of love is an irregular beat
The rhythm of love is an irregular beatListen to it slow, gets slow
The rhythm of love is an irregular beat
The rhythm of love is an irregular beat
Η επιρροή του Τζελαλεντίν
Η σημασία του Τζελαλεντίν Ρουμί περνά τα σύνορα των χωρών και των εθνοτήτων και έχει επηρεάσει ιδιαίτερα και την Περσική και την Τουρκική λογοτεχνία. Τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου.
Ήταν ο ιδρυτής του τάγματος των δερβίσηδων Μεβλεβί (Μεβλεβί Ντερβίς).
Ενδεικτικό της επιρροής του Τζελαλεντίν και του σεβασμού που του έτρεφαν και του τρέφουν ακόμη οι Χριστιανοί, είναι η επίσκεψη του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου στο Ικόνιο (Δεκέμβριος 2004) για να λάβει μέρος στους εορτασμούς της 731ης επετείου του θανάτου του Μεβλανά.
Στις ελληνικές επιρροές στο έργο του Ρουμί αναφέρεται το άρθρο «Τα ελληνικά ποιήματα του Μαυλανά Ρουμή και του γυιού του Βαλέντ κατά τον 13ο αιώνα». Από εκεί συνάγονται τα εξής:
Στο έργο του Ρουμί υπάρχουν πολλά νεοπλατωνικά και γνωστικά στοιχεία. Αυτό οφείλεται – πέρα από τις ελληνικές επιδράσεις που υπήρχαν ήδη στην ισλαμική φιλοσοφία και θεολογία – στο ότι ο Ρουμί είχε ο ίδιος επαφή με έλληνες διανοούμενους της περιοχής, κυρίως κληρικούς. Ο Αφλακί, βιογράφος του Ρουμί, περιγράφει τις φιλοσοφικές συζητήσεις του Ρουμί με τον ηγούμενο της Ι. Μονής του Αγίου Χαρίτωνος (κατά τους τούρκους Άκ Μαναστίρ), κοντά στην ελληνική κωμόπολη Σίλλη του Ικονίου, την οποία μάλιστα αναφέρει ως «μονή του Πλάτωνος» (ντέιρε Αφλατούν). Από τα λίγα ποιήματα του Ρουμί σε τοπικό ελληνικό ιδίωμα δεν είναι εμφανές σε ποιο βαθμό γνώριζε την ελληνική. Φαίνεται όμως ότι ο γιος του Σουλτάν Βαλέντ γνώριζε πολύ καλά τα ελληνικά διότι έγραψε αρκετά ποιήματα σ’ αυτή τη γλώσσα. Οι τελετουργίες που αυτοσχεδίασε ο Ρουμί (μουσική, χορός, απαγγελίες) φαίνεται ότι είχαν ως στόχο περισσότερο να προσελκύσουν στον ισλαμισμό τους έλληνες της περιοχής παρά απευθύνονταν στους μουσουλμάνους. Κατά τον Αφλακί ο Ρουμί έλεγε: «Ο Ύψιστος επεφύλαξε μεγάλες χαρές στους κατοίκους της Μικράς Ασίας. … Η περιοχή της έχει το καλύτερο κλίμα αλλά οι κάτοικοί της αγνούσαν τον μυστικόν έρωτα προς τον αληθινόν Κύριο των δυνάμεων» … «Με πήρες (ώ Θεέ) από το Χορασάν και μ’ έφερες στην χώρα των Ελλήνων για να συναναστραφώ μ’ αυτούς και να τους οδηγήσω στο ορθό δόγμα. Όταν είδαμε ότι δεν στρέφονταν κατά κανένα τρόπο προς τον δρόμο του Θεού, και στερούνταν τα θεία μυστήρια, τους υποβάλαμε τις ιδέες αυτές με τρόπο πιο ευχάριστο, με μουσικές συναυλίες και με τον ρυθμό της ποίησης, πράγματα που αναταποκρίνονται στις ορέξεις των ανθρώπων. Διότι οι κάτοικοι της Μικρασίας είναι χαροκόποι και υπόκεινται στην επιροοή του πλανήτη της Αφροδίτης». Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι εκστατικοί χοροί των δερβισών είναι επιβιώσεις αρχαίων διονυσιακών λατρειών που ήταν διαδεδομένες στη Μ. Ασία. Υπάρχουν μαρτυρίες για την επιβίωση διονυσιακών τελετουργιών κατά τους μεσαίους χρόνους, ίσως και μέχρι την εποχή του Ρουμί. Ο ΞΒ’ κανών της Πενθέκτης οικουμενικής Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως, το 691, ορίζει στους τρυγητές όπως «μη το του βδελυκτού Διονύσου όνομα επιβοάν» και «έτι και τας ονόματι των παρ’ Έλλησι ψευδώς ονομασθέντων θεών ή εξ ανδρών ή γυναικών γινομένας ορχήσεις, και τελετάς … αποπεμπόμεθα». Ένα σχόλιο του Ιωάννου Ζωναρά (12ος αιών) στον ανωτέρω κανόνα επιβεβαιώνει ότι και στην εποχή του (έναν αιώνα πριν τον Ρουμί) επιβίωναν οι ίδιες διονυσιακές τελετές μεταξύ των αγροτών.
Η μελέτη των ελληνικών στίχων του Ρουμί από δυτικούς ερευνητές είναι αρκετά δύσκολη διότι είναι γραμμένοι στην αραβική γραφή. Λόγω της άγνοιας της ελληνικής γλώσσας από τους τούρκους και πέρσες αντιγραφείς χειρογράφων, αλλά και λόγω της ελλειπτικότητας του αραβικού αλφαβήτου, λείπουν τα πολύ σημαντικά για την ελληνική γλώσσα φωνήεντα, ενώ υπάρχουν και λάθη στον αριθμό των στιγμών που διαφοροποιούν μερικά αραβικά γράμματα μεταξύ τους. Υπάρχουν ελάχιστες μεταγραφές των ελληνικών στίχων του Ρουμί σε ελληνικό αλφάβητο.
RUMI AND THE PLAY OF POETRY, UNIVERSITY OF CALIFORNIA
ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ:
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ
(απόσπασμα)
Αγαπημένε μου, γίνε για μένα
Σαν τις φλόγες που χορεύουν με τον Έρωτα
Πυρά μες στην πυρά…
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
Το κερί μου λιώνει με καημό
Κλαίει κέρινα δάκρυα.
Το φυτίλι καίγεται-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
Εμείς που βαδίσαμε το μονοπάτι του Έρωτα
Δεν κλίνουμε μάτι όλη νύχτα.
Στην ταβέρνα των μεθυσμένων
Ο τυμπανιστής χτυπάει το τύμπανο-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
Στη μαυρίλα της νύχτας
Οι εραστές ξαγρυπνούν
Μην τους μιλάτε για ύπνο
Το μόνο που θέλουν
Είναι να βρίσκονται μαζί μας-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
Η Ένωση είναι ένας μανιασμένος ποταμός
Που χύνεται κατ’ ευθείαν στη θάλασσα
Απόψε η Σελήνη δίνει φιλιά στα αστέρια…
Ό,τι αγγίζω ό,τι βλέπω
Γίνεται φωτιά της αγάπης-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
[…]
Όλη τη νύχτα χόρευα γύρω απ΄το σπίτι
Του Αγαπημένου μου
Το πρωί εκείνος βγήκε έξω
Και μου πρόσφερε να πιω κρασί
Δεν είχα κύπελλο-
«Να το άδειο μου κρανίο», του είπα.
«Ρίξε μέσα το κρασί σου».
[…]
Χτύπησα την πόρτα
Εκείνου που αγκαλιάζει την αγάπη.
Άνοιξε, με είδε να στέκω εκεί
Κι άρχισε να γελάει.
Με τράβηξε μέσα.-
Έλιωσα όπως η ζάχαρη, στην αγκαλιά εκείνου του Εραστή
Εκείνου του Μάγου του Κόσμου.
(Τζελαλαντίν Ρουμί, Στον κήπο του Αγαπημένου, εκδ. Αρμός)
OMID SAFI ON HOW TO READ RUMI
ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ:
Rumi Whispers of the Beloved
Ψίθυροι του Αγαπημένου (Ως αγαπημένου συνήθιζε να υπονοεί το Θείο)
Δεν μπορώ να κοιμηθώ στην παρουσία σου.
Στην απουσία σου, τα δάκρυα με αποτρέπουν
Με παρακολουθείς αγαπημένε
Κάθε άυπνη νύχτα και
Μόνο εσύ βλέπεις την διαφορά
Κοιτώντας τη ζωή μου
Βλέπω ότι μόνο η Αγάπη
Έχει υπάρξει της ψυχής μου σύντροφος
Από τα τρίσβαθά της
Η ψυχή μου φωνάζει
Μην περιμένεις, παραδώσου
Για χάρη της Αγάπης
Αν δεν μπορείς να μυρίσεις το άρωμα
Μην εισέλθεις στον κήπο της Αγάπης
Αν είσαι απρόθυμος να γδυθείς
Μην μπεις στον ρεύμα της Αλήθειας
Μείνει εκεί που είσαι
Μην έλθεις στο δρόμο μας
Όλος ο χρόνος γύρω από τον εραστή είναι τρελός
Αχτένιστος, άρρωστος από αγάπη και μες στη ντροπή
Δίχως αγάπη δεν υπάρχει τίποτε παρά μόνο θλίψη
Στην αγάπη… τι άλλο μετρά;
Η Αγάπη είναι η Μητέρα και
Ο δρόμος του προφήτη μας
Εντούτοις είναι στην φύση μας
Να αντιμαχόμαστε την Αγάπη
Δεν μπορούμε να σε δούμε, μητέρα,
Κρυμμένη πίσω από σκοτεινά πέπλα
Υφασμένα από μας
Θες να εισέλθεις στον παράδεισο;
Να περπατήσεις το μονοπάτι της Αλήθειας;
Χρειάζεσαι την χάρη του Θεού
Όλοι αντιμετωπίζουμε τον θάνατο στο τέλος
Αλλά στον δρόμο, πρόσεχε
Να μην πληγώσεις ποτέ μια ανθρώπινη καρδιά
Γνωρίζεις τι λέει η μουσική;
«έλα, ακολούθα με και θα βρεις τον δρόμο,
Τα λάθη σου, μπορούν και αυτά να σε οδηγήσουν στην αλήθεια
Όταν ρωτάς, η απάντηση θα σου δωθεί»
Ο Άρχοντας που είναι γεμάτος γλυκύτητα
Είναι τόσο μεθυσμένος απ’ την αγάπη, που ξεχνά
«Θα μου δώσεις λίγη απ’ την γλυκύτητά σου;»
«Δεν έχω καθόλου» λέει
Αγνοώντας τα πλούτη του
Γνωρίζεις τι είναι η αγάπη
Είναι όλο ευγένεια, γενναιοδωρία
Η Δυσαρμονία επικρατεί όταν
Μπερδεύεις τον σαρκικό πόθο με την αγάπη
Την στιγμή που η απόσταση ανάμεσα στα δύο είναι ατέλειωτη.
Αυτή η αγάπη είναι ένας Βασιλιάς
Αλλά το έμβλημά του είναι κρυμμένο
Το κοράνι μιλά την Αλήθεια
Αλλά το θαύμα του συγκαλύπτεται
Η αγάπη είναι τρύπια από το Βέλος της
Η καρδιά κάθε εραστή
Αίμα κυλά αλλά η πληγή είναι αόρατη.
YES MY BELOVED RUMI LET’S MEET THERE.
NO APPOINTMENT IS NEEDED
NO PLACE OR TIME TO BE SPECIFIED
POETRY WILL TAKE CARE
OF THESE DETAILS
WHILE WE ARE MEETING THERE
IN THE FIELD
BEYOND IDEAS
OF WRONGDOING
OR RIGHTDOING
AND REMAIN ETERNALLY STILL
NEXT TO EACH OTHER
IN THIS BREATHLESS STATE
UNTOUCHED BY DEATH
NEITHER LOVE NOR HATE
WILL TEAR US APART
IN THE FIELD
BEYOND IDEAS
OF WRONGDOING
OR RIGHTDOING
ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΜΑ ΠΟΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΜΟΝΑΧΑ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΑΔΡΑΞΕΙΣ ΣΑΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ (ΩΣ ΑΙΩΝΙΟ ΦΩΣ)
ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ, HELLENIC POETRY, 2017
(24/05/2017, WEST DRAYTON, WEST LONDON
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ RUMI ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ)
ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ:
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΖΕΛΑΛΕΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Η παρακάτω παραβολή βρίσκεται στο μεταφυσικού περιεχομένου βιβλίο, «Μαθναβί» γραμμένο από τον Πέρση ποιητή και δάσκαλο Τζελαλεντίν Ρουμί το 1273. Στην Ιστορία αυτή περιγράφεται η διαφορά ανάμεσα στους δυο κορυφαίους αρχαίους πολιτισμούς, των Ελλήνων και των Κινέζων.
“…Αν θες μια παραβολή της κρυμμένης γνώσης, πες την ιστορία των Ελλήνων και των Κινέζων. -Είμαστε οι καλύτεροι καλλιτέχνες, είπαν οι Κινέζοι.
-Κι όμως εμείς υπερέχουμε! Είπαν οι Έλληνες.
Θα διαγωνιστείτε, είπε ο Σουλτάνος, και τότε θα δούμε ποιος έχει δίκιο στον ισχυρισμό του. Παραχωρήσατε μας ένα ορισμένο δωμάτιο και ένα άλλο στους Έλληνες είπαν οι Κινέζοι.
Τα δωμάτια ήταν απέναντι πόρτα με πόρτα. Οι κινέζοι ζήτησαν από το βασιλιά εκατό χρώματα. Έτσι ο πλούσιος μονάρχης άνοιξε το θησαυροφυλάκιο του και κάθε μέρα οι Κινέζοι έπαιρναν από την επιχορήγηση του τα χρώματα τους. Για τη δική μας δουλειά χρώματα και αποχρώσεις δεν είναι κατάλληλα, είπαν οι Έλληνες. Αυτό που θέλουμε είναι να απαλλαγούμε από τη σκουριά. Και βάλθηκαν να γυαλίσουν το δωμάτιο. Υπάρχει ένας δρόμος από το πολύχρωμο στο άχρωμο. Το χρώμα είναι σαν τα σύννεφα, το φεγγάρι είναι άχρωμο.
Οποιαδήποτε ακτινοβολία και λαμπρότητα βλέπουμε στα σύννεφα, ας είμαστε σίγουροι ότι προέρχονται από τα άστρα το φεγγάρι και τον Ήλιο.
Μόλις τέλειωσαν οι Κινέζοι τη δουλειά τους άρχισαν να χτυπούν τύμπανα από την χαρά τους. Ο Βασιλιάς ήρθε μέσα και είδε τις εικόνες τους και από τη στιγμή που αντίκρισε αυτό το θέαμα έχασε το μυαλό του.
Μετά προχώρησε προς το δωμάτιο των Ελλήνων, που μόλις τον είδαν τράβηξαν την κουρτίνα που χώριζε τα δυο δωμάτια, έτσι ώστε τα καταπληκτικά έργα των Κινέζων αντικατοπτρίστηκαν πάνω στους τοίχους, που τους είχαν βγάλει τη σκουριά και τους είχαν γυαλίσει. Όλα εκείνα που ο βασιλιάς είχε δει στο δωμάτιο των Κινέζων φαίνονταν καλύτερα εδώ. Τόσο καλύτερα που τα μάτια του πετάχτηκαν έξω από τις κόγχες τους!Οι Έλληνες πατέρα μου, είναι οι Σούφι χωρίς επαναλήψεις, βιβλία και διαβάσματα και όμως έχουν ελευθερώσει τα στήθη τους από την πλεονεξία, την απληστία, την φιλαργυρία και την κακία. Η αγνότητα του καθρέφτη είναι χωρίς άλλο η καρδιά που δέχεται αμέτρητες εικόνες. Η αντανάκλαση κάθε εικόνας λάμπει για πάντα στην καρδιά και μόνον.
Και κάθε νέα εικόνα που εισχωρεί στην καρδιά προβάλλεται, απαλλαγμένη από κάθε ατέλεια.
Αυτοί που έχουν καθαρίσει την καρδιά τους έχουν ξεφύγει από τα αρώματα και τα χρώματα. Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή ατενίζουν την ομορφιά¨
Πηγή: Οι Διδάσκαλοι του Γκουρτζίεφ-Raphael Lefort, εκδόσεις:Πύρινος κόσμος
“Φλόγες αγαπημένες
τα καρδιοχτύπια σου
γίνε πυρά κεριού ερωτικού
για μένα εμείς ξενυχτήσαμε
στην αγκαλιά ενός ύπνου μεθυσμένου
το μόνο που θέλαμε
ήταν όνειρα μανιασμένα
φυτίλια καημών
καθώς ότι αγγίζαμε έλιωνε
ένα αστέρι αδειασμένο
μας χαμογελούσε
γέμισε με τις λύπες
κάποιου “Αγαπημένου” προσώπου
ο πιο λυπημένος μάγος
έστεκε δίπλα στη σελήνη
προσφέραμε και στους δυό
λίγη ζάχαρη
φωτεινό μονοπάτι η νύχτα
που ψάχνουμε λάμπει
μαυρίλα ο κόσμος
τόσων ποταμών
τραβηχτήκαμε προς
τις όχθες τους
εκεί μέσα βρήκαμε
ένα κρανίο-κύπελλο
κι οστά μαλλιών
αναζητούσαμε διαρκώς
κάτι αιώνιο
χίλιες υπέροχες ψυχές
ο παντοτινός εραστής
σας εξομολογήθηκε
ότι πιo υπέροχο κι άχρηστο υπήρχε
στροβίλισμα ματιών δηλαδή
κι ένα δεμάτι βλέμματα
ολόκληρος ο ίδιος ήταν
μια σοφή θωριά
μαργαριταριού και καταιγίδας
ουράνιες σοδειές φιλιών
απόψε εγώ σας εξυμνώ
δροσισμένοι ήσασταν
με κρύο κρασί
κι απομακρυνόσασταν στη παγωμένη θάλασσα
όπως η λυτρωμένη απ’ καημούς κι αγάπες πέτρα”
In your light I learn how to love.
In your beauty, how to make poems.
You dance inside my chest,
where no one sees you,
Rumi ♡ – Choose Love
DEPTFORD GOTH
Lyrics:
Try to picture yourself on the world.
In the world within the universe.
Spinning.
You were here don’t let life push you out.
In the end what’s going on up there?It’s bigger.
It’s okay if we’re afraid.
When the light begins to fade.
Darkness, takes over.
And it all was here before.
And we’ll all be here some more.
It goes up, and then down.Maybe we’re dead.
Maybe it’s paradise.
Maybe we’re saved.
And just haven’t realized.
What we know is we don’t know.
Is any of this happening?
At least it got close.
At least we got close.
Even if it’s an imagined state.
And we’re acting in a foreign film.
It’s better.
Never having had those echo dreams.
Rip them back into our conscious nerves.Forever.
It’s okay if we’re afraid.
When the light begins to fade.
Darkness, takes over.
And it all was here before.
And we’ll all be here some more.
It goes up, and then down.Find a way.
Find a way back and remember it when we’re doing it again.
On my paint underneath of the look.
On repeat, and not even a look.Maybe we’re dead.
Maybe it’s paradise.
Maybe we’re saved.
And just haven’t realized.
What we know is we don’t know.
Is any of this happening?
At least it got close.
At least we got close.Maybe we’re dead.
Maybe it’s paradise.
Maybe we’re saved.
And just haven’t realized.
What we know is we don’t know.
Is any of this happening?
At least it got close.
At least we got close.
Longing is the core of mystery
Longing itself brings the cure.
The only rule is, Suffer the pain.Your desire must be disciplined,
and what you want to happen
in time, sacrificed.
Rumi: Excerpts of poetry by Coleman Barks
This is a selection from another audio recording which has been synthesized to the essence of Rumi’s poesy and teachings, to listen to on Psychedelics trips.
Coleman Barks is bar-none the best renowned scholar, interpreter and English poetic translator of the late-great Arabian mystic master, Jalal Ad-din Muhammad Rumi. Rumi’s poetry is mainly focused on opening up man to the wisdom of the heart-chakra which rests in all of us, its being the key to our greatest and most profound mystical awakening, simply by virtue of its being the direct route of transmission of spirit with the Divine nature hidden in all. The Heart is the meeting place between “God” and man; unfortunately, man is easily locked up in terrestrial, unevolved shells or husks of true spirit because of the nature of mind, which is at once necessary and also sadly over-encumbering in its fearful, security-seeking, analytical and faithless ways. The heart, when it is confronted fearlessly as a primary spiritual concern, can open man up to bliss in the natural way, a way which comes from the hidden fountain of all energy intrinsically within the soul; all intellectual, mental matters are still accounted for when the heart chakra is opened and conversed with (The “secret friend” Rumi speaks of), coming like the whisperings of a mysterious wind. It banishes fear of the self at the most centered of centers so that all one’s ills, mental, physical, emotional or spiritual, may be confronted whole-heartedly, objectively, and impartially in the grace and wisdom of humble, mystical reckoning. It may sound easier than it is however, for there is a science and art to it; and Rumi is among the best of the world’s poets for delineating an artistic vision of how this practice is accomplished and what its blissful ramifications are, through the use of his beautiful prose and timeless metaphors.
I am so small I can barely be seen.
How can this great love be inside me?-Look at your eyes. They are small,
But they see enormous things“How shall I help the world?”
“By understanding it,” said the Master.
“And how shall I understand it?”
“By turning away from it.”
“How then shall I serve humanity?”
“By understanding yourself.”
Rumi ♡ The time has come
Recent Comments