CAUSE I AM HAPPY

 

WHENEVER YOU FEEL SAD IN YOYR LIFE TAKE A LOOK AT THIS PHOTO TAKEN IN 1995 IN RHODES (WELL BEFORE THE GREEK ISLANDS-AND THEREFORE PART OF THE HELLENIC SOUL-WERE CONTAMINATED BY TOYRISM AND ALL THE RELATED DISEASES).

JUST GLANCE AT IT, GLANCE AT GIORGOS SEFERIS (AND HIS WIFE), GLANCE AT DIMITRIOS ANTONIOY,  GLANCE AT GIORGOS KATSIMPALIS, AND YOU WILL (INSTANTLY) BE FILLED WITH HAPPINESS.

WITH A LITTLE BIT OF DANCE MUSIC, WHICH IS IN LINE WITH THE HAPPY MOOD OF ANTONIOU’S POETRY AND ITS METAPOETRY BY KARAGIOZIS:

PHARRELL WILLIAMS, ONEREBUBLIC,  ED SHEERAN, WIZ KHALIFA, SILENTO, MARK RONSON, THE WEEKEND, JASON DERULO, FLO RIDA, ELL KING, WALK THE MOON, R. CITY, OMI, DAWIN, MILO BICE, MAJOR LAZER,  ALVARO SOLER, SIGALA, GALANTIS, SKRILLEX AND DIPLO, SNOOP DOGG & WIZ KHALIFA, SNOOP LION, BLACK EYED PEAS, OUTKAST, MAJOR LAZER & DJ SNAKE, DILLON FRANCIS & DJ SNAKE, NICKY ROMERO,  DVBBS & BORGEOUS, DAVID GUETTA &  SHOWTEK, A –HA, TRAIN, LMFAO, DAFT PUNK, JAMIROQUAI.

PHARRELL WILLIAMS: HAPPY

“ΝΤΟΚΟΥΣ ΨΥΧΗΣ”

Υπάρχουν κύκνοι

που όλο βρέχουνε

ζωές να πιούμε

βράδυ βασανισμένο

τύχες κι ανθρώπινες ψυχές/

δεν είχες σκύλο

κι έτσι πήγες

περίπατό σου την ομίχλη

χαθήκανε οι δρόμοι

στο Λονδίνο μέσα

σε κάποιο ξέφωτο άστρου

χιλιάδες μίλια ανταλλάξαμε

για μια μονάχα ώρα

τώρα τούτη πεθαίνει/

νεροποντή

νυστάζοντας η Ελλάδα

σου χαμογελά

κι εκεί που πάμε

μας χαρίζει

ψεύτικους ντόκους ψυχής.

 @MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

ONEREBUBLIC: COUNTING STARS

COUNTING STARS COUNTING HELLENIC POEMS

“ΓΕΝΝΗΜΑ”

Γέννημα γλάρου ο κόσμος

λεμόνιασε φιλιά η αγάπη

κι εκεί αξεπλήρωτη

ξαναγυρίζει στο στόμα σου

παραγραμμένη

πλανερό τάμα είχες

και μάτια που αναπηδούνε

στον αγέρα/

μαδάει ανοιξιάτικες καρδιές

μια μαχαιριά μακρινή

όσο και το αίμα

προσκυνά θάλασσες οκνές/

στριφογυρίζουν πλάι μας

οι κατάρες

μισοπαράξενοι κήποι

θα καταλήξουμε στη στεναχώρια/

μα συ γλυκιά μου κουβέντα

μοναξιάς

μη με λυπάσαι/

αυτόματα αδειάζουν οι Ρωμιοί

τους αιώνια νεκρούς

εκεί κοντά κι ο θάνατος

βρέθηκε ν’  αρμενίζει.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

ED SHEERAN: THINKING OUT LOUD

Ο KARAGIOZIS  THINKING OUT LOUD

 

“ΛΑΜΠΟΥΝ”

Λάμπουν αρώματα

τ΄  άνθη του καημού σου

ντυμένη είσαι παγερά

δίπλα σ΄ ένα τζάκι

φλόγας χειμωνιάτικης

γύρω μας οι γλάστρες

τολμούν κι ανθίζουν

λόγια μαραμένα, μάτια νυχτερινά

και βουβαίνει η μοίρα

σεληνόφως σιωπής/

ο σκοπός Μεγάλος υπάρχει

μονάχα στις κορφές

της κάθε θλίψης

τόσο αψηλά πέθανες

που τόλμησες και σωπαίνεις

βλέπεις τώρα κοντά τους

να κορώνονται καρδιές.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

WIZ KHALIFA: SEE YOU AGAIN

SEE YOU AGAIN ANTONIOU

“ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΧΝΟΥΔΙ”

Ακόμα και τα ψέματα των όρκων

που μου έδωσες κάποτε

βασιλεύουν μες τα μάτια σου/

ο χαμός των θανάτων λίγων άστρων

μας απαρνήθηκε

κι εσύ περιμένεις

πάει πια η γέννηση

κι ό,τι άλλο τους έδωσες μητέρα/

κείνο δεν ήταν παρά χνούδι

βήμα νυχτερινό

βραδινής βροχής το άνθος/

σαν τώρα λοιπόν

αδημοσίευτες ψυχές

καθώς θα διαβάζονται για πάντα.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

SILENTO: WATCH ME

“WATCH ME”  SAYS KARAGIOZIS TO ANTONIOU

“ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΣΥ”

 Οι νύχτες της ευωδερής

εκείνης μας βαρκούλας

γεύονταν μαλλιά

που θα τα  ‘λεγες ανθρώπινα

ύστερα ήρθαμε εμείς

ησυχασμένοι

συντεφένια πλάσματα σάρκας

ίσκιοι ψυχής

που ντύνεται μ’  άστρα/

απλωθήκαμε την ώρα τούτη

σαν να  ‘χουμε θεούς

κρυμμένους μέσα μας

γελάγαν οι μνήμες

κι ήταν το βράδυ τούτο

αγκαλιασμένο ξανθά λιμάνια

μπάρκαραν οι γυναίκες στους έρωτες/

δυο αστέρια, μια θεά

κι όλα τα χέρια

ονειρευόντουσαν χάδια

κόρφους κοκάλινους/

ακόμη κι εσύ Κρανάη

που ΄ξερες

πως σ΄ εσένα ήρθαν

 μάραθα χυμένα

πίνεις τις λιγοθυμιές

νερένιες.

 @MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

MARK RONSON: UPTOWN FUNK

UPTOWN FUNKY HELLENIC POETRY

“ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ ΠΑΛΙΟ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ”

Μήπως είναι η λήθη

εκείνη της μοίρας

που ξυπνά μαγιάπριλα λόγια

και νερένια ρόδα;/

έχεις περάσει τον θάνατο

πατέρα

καθρεφτισμένος πια μονάχα

ως χαμένη πληγή

κι είσαι ντυμένος

μαυροδάφνες πικρά άσπρες

στενάζουν τα χρώματά σου

στερημένα από ζωή

κι όμως κάτι παλιό

απάνω στις μνήμες μας

ζωντανεύει

κι ύστερα χάνεται

μήπως είναι εκείνη η εικόνα

όταν στάθηκες για μια μονάχα στιγμή

μπρος στην ακροποταμιά

στενάζοντας σαν αγέρας

και μέθαγαν τα καλάμια

αστροπελέκια

τώρα είσαι ήσυχα βαλσαμωμένος

στις γαλήνες

χαιρετισμού η αναπνοή του άνθους

μου έγνεφες από μακριά

“γνωριστήκαμε κάποτε πολύ πριν σε γεννήσω”

είπες

“ίσως πάνω στ’ αταξίδευτα κατάρτια

τόσων χρόνων της πάντα αιωνιότητας”

κι εγώ αναρωτήθηκα

“πάλι ατλάζι στάζεις

και σιδερένιο σινιάλο κοκκάλων

γυμνά από ίσκιους”

ξαφνιάστηκα

ανάμεσα σε σένα και μένα

είδα τόσες κορφές

άλλης όμως γης

κι οι γλάροι

ήντουσαν σκεφτικοί

ή απλά ξεκούραζαν

τα χλωμά φτερά τους

στις ατέλειωτες εκείνες γλώσσες και γραφές/

τέλειωσε κάποια ρόδινη νύχτα

ο Ισημερινός κι ο νους

μ’  ένα γνέψιμο

που  ‘ταν λες έτοιμο ν΄ ανθίσει/

έχε πειά γεια γνώση έφυγες πηγαίνοντας

στις γαλέτες, τα γεράκια και τους κινδύνους

εκεί θα φτάσουμε όλοι χλωμοί

μα τώρα ο γυρισμός

(ο άπειρος κι ουδέτερος)

είναι ακόμη μακριά μας

και δεν θυμάται όσα γίνανε.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

THE WEEKEND: CAN’T FEEL MY FACE

I CAN’T FEEL MY FACE WHEN I AM WITH YOU HELLENIC POETRY BUT I LOVE IT

“ΤΟΥΤΗ Η ΠΙΣΤΗ”

Πόσες αναλαμπές έχει τούτη η πίστη

στον καημό της ποίησης

και στα ωραία τριμμένα μαλλιά

μιας αμφιβολίας

κι όμως εγώ πάλι σ΄ αγάπησα

κι ας ήταν όλα εκείνα

τα κάποτε ερωτικά λόγια

γερασμένα.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016

JASON DERULO: GET UGLY

 LADIES (SEXY) OF THE HELLENIC POETRY LET YOUR HAIR DOWN AND DO YOUR THING

HELLENIC POEMS YOU SEXY MOTHER FUCKERS, EVERYBODY LOOSE CONTROL

 

“ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ”

Πότε βρέθηκες αγαπητέ Δημήτρη

στην Βραζιλία;

και πόσο απίθανο πρόσωπο είχες τότε

που καθόσουν σε κάποια γωνιά νοσταλγική

ποίησης

κι εκείνη έγραφε κι αγαπούσε όλους μας

στενάζανε οι λέξεις

κάτω απ’  τις μανόλιες

στίχοι λατίνιαζαν αισταντικά

και σιγά σιγά οι θεοί μέρευαν

θυμόντουσαν πως τότες πρωτογνωριστήκατε

εκεί καθώς μια ήταν η Ελληνική τους πατρίδα/

τώρα πια φίλε Αντωνίου

η δήθεν κάποτε ανθρώπινη ψυχή

τι κι αν δεν υπήρξε ποτέ

βρίσκεται στα κυπαρίσσια, λεύκες και πεύκα

ψήλωναν όλα γύρω σου

κι οι μέρες μάκραιναν σήμερα

στους στίχους θα ξαναβρεθούμε πάλι/

ωραίες οι θάλασσες

μα απόψε ό,τι θαμπό νυμφαίο άστρο ναυάγησε

ψέμα ήταν

ταξίδεμα ανύχτωτο ποιητικό.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

{Η ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ  “ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ (ΠΛΕΟΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ) ΠΟΙΗΜΑΤΑ,” (ΣΕΛ.224-225) (01/09/2016,  ΤΕΡΜΑ ΠΑΤΗΣΙΑ, LOVE CORNER, ΑΘΗΝΑ)}

FLO RIDA: LET IT ROLL

HELLENIC POETRY LET IT ROLL

“ΤΟΣΟ ΤΥΧΑΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ”

Γιατί σε πιάνει πανικός

και μουρμουρίζεις:

“μ΄ ακούσατε πολλές φορές

κι η ασυλλόγιστη τούτη φράση

βουβάθηκε”

καινούργια διατύπωση εαυτού ανακάλυπτη

κάθε τόσο κουδουνίζει

βασιλεύουν δακρυσμένοι οι πόνοι

σε μια γαλήνη σάρκας

και παγωνιάς θανάτου

πού πάνε αργά οι καρδιές όταν σταματάνε;/

κομπολόι χτυποκάρδι βραδινό

στέρνα σιωπής στάζει

σπάνια χρώματα στίχων

ιδιότροπο σχήμα

η αφή της κάθε λέξης

και μάτια αρώματα

οσφραίνονται μνήμες πόθων/

γίνηκες άρρωστο κατάρτι

καρπός από μυρογιάλια

επιφάνεια μνήμης παιδιού

που η σύμπτωση (ως γνώση τουλάχιστον)

δεν το γεύτηκε ποτέ

τόσο τυχαίο περιστατικό

καθώς ήταν.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

ELL KING: EX’ S  & OH’S

GET OUT (ARE YOU SERIOUS) AND LET HELLENIC POETRY GET IN YOUR SOUL

ONE TWO THREE,  THEY (ALL THESE HELLENIC POEMS) ARE GONNA RUN BACK TO ME, THEY ALWAYS WANNA COME BUT THEY NEVER WANNA LEAVE EXES AND THE OH OH OHS

 

“ΗΞΕΙΣ ΑΦΗΞΕΙΣ”

Κάτι καινούργιο γεννιέται

στον Παρθενώνα κάθε μέρα

οι περίπατοι ίσως των κοινών ανθρώπων

υπάρχει κάποια οικειότητα

του χρόνου με τα μάρμαρα

άλλωστε πέρασαν κάμποσοι αιώνες

ώστε κατάφεραν

(σχεδόν από μόνα τους)

και γίνανε αγάλματα/

τι μας βοηθά να ζούμε

μήπως ότι θα πεθάνουμε;/

θέατρο του Διονύσου σοβατισμένο

εκεί πέρα ράγισαν οι φραγκοσυκιές

κι άσε τον Σοφοκλή

τρελό

αφού φωνάζει στα πελάγη

κλεισμένος

πίσω από βουνά

άλλωστε κι οι θάλασσες

του Αισχύλου

μια αποτυχία ήταν/

χωρίς φύλακα φίλε μου

η σκέψη σου

μα ας δούμε

θα τολμήσει να δραπετεύσει;

τώρα σε ποιόν μιλάς

καθώς σας κοιτούσε ο Σεφέρης

μήτε τιμητής είσαι

αλλά ούτε χλοϊσμένο συντρίμμι/

ο δε Μάρκος Αντώνιος

νεκρός εδώ και αρκετό καιρό

καν τον εαυτό του δεν

μπορεί να συντηρήσει τώρα/

αν ποτέ τύχουν οι στοχασμοί μας

να συναντηθούνε με την Ακρόπολη

έστω και φτιασιδωμένες

στρατιωτικούς χαιρετισμούς

οι μοίρες που ψάχνουμε

θα βρεθούν στο γέλιο

κάποιου αηδονιού

και τότε ας χορέψει

ταγκό κλαψιάρικο

ο Αισχύλος/

ποιός ιερέας σου ταιριάζει

περισσότερο διάλεξε

μια συζήτηση

στο καφενείο

πολλά βαρύ γλυκός

ο εαυτός σου

σε βλέπει καθώς

όλο κι απομακρύνεσαι

στις σπηλιές, στους βράχους/

χίλια κομμάτια νεορωμέικα

συντηρούν την Ιστορία

ναι είναι πολλά, ίσως όχι λίγα

κι όλα τούτα που τους γέννησαν

ξέπεσαν, ψόφησαν άδεια

δίπλα η Ομόνοια

οι Ερινύες

κι ό,τι άλλο απόμεινε

προγράμματα μνημονίων

χείλη γυναικεία

ολότελα καθαρισμένα από πόθους/

ταραχές κι αδιέξοδα ψυχής

αυτιά τόσο πολύ βουτηγμένα

στη σιωπή

ώστε θα τάλεγες καταδικασμένα

να μην ακούσουν

ούτε ελάχιστα μονόλογα

ποίησης άγραφης

αγιάτρευτης πίκρας

κι ένα στόμα ανοιγμένο στις πληγές

μισοφωτισμένο μανία/

πάρθηκε λοιπόν η απόφαση

στον περίπατό μας αυτόν

έτσι καθώς είδαμε κάποιον

ονόματι Αντωνίου

να στοχάζεται

μετώπη του νου

ΕΠΙΓΡΑΦΗ:

“ήξεις αφήξεις”.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

WALK THE MOON:  SHUT UP AND DANCE

SHUT UP AND DANCE TO THE RYTHMS OF THE HELLENIC POETRY

“ΣΕ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΑΝ”

Σε μεταχειρίστηκαν οι πόνοι

σαν να μην ήθελες τα λόγια

δεμένος από διαφορετικές καρδιές

 κάθε φορά γυρίζεις άσκοπα

λες και βρισκόσουν στο αδιέξοδο

κάποιου χαρταετού/

πλήρωσες ότι ξόδεψες

κι άρα μην βλαστημάς

οι ουρανοί αφορολόγητοι

από άστρα

χτυπάνε τα παράθυρα

και σου ανοίγουν/

δεν είναι βολικός ο δρόμος

του ήλιου

το ξέρω καλά τώρα/

μ’  αγαπάς απέραντα κι αδιάφορα

γελάς, ματώνεις

η ίδια πάντα πίστη

μια σταγόνα μονάχα θυσίας/

και βαραίνεις λίγο

αίμα παραπάνω

προς τα  ‘κει τραβάς

σε μια τελείως

διαφορετική αρχή

που δεν υπάρχει πια.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

R. CITY: LOCKED AWAY

LOCKED AWAY IN HELLENIC POEMS, MOUNTAINS, SEAS, SKIES AND STARS HELLENIC

“ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ”

Τ’ άστρα διαλέγουν

κι απ΄ ένα καημό

σου φέρνουν

παραπέρα λέξεις αβέβαιες

που διστάζουν να μιλήσουν/

σιωπηλός ο κάμπος

άνθη πολλά κι όμως δεν μπόρεσαν

να τον κρατήσουν ζωντανό/

εσύ σαν να  ‘θελες εκείνη

τη μουσική της στιγμής

τι μας περιμένει; διάλεξε μοίρα

κι ας είναι άνω κάτω

οι ψυχές

στο τέλος θα ΄ρθουν.

OMI: HULA HOOP

HULA HOOP ANTONIOU HULA HOOP KARAGIOZI

“ΜΗΝ ΜΠΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ”

 Μονάχα γωνιές παλιάς σιωπής

θα ξαναβρείς εδώ

σε τούτες τις κρυψώνες

κι ο κήπος, ο έρωτας,

η μαγεία των χαλιών

αχ μην μπεις εδώ μέσα

έρμαια τα καρδιοχτύπια

παράκαιρη η ομορφιά

τριμμένη στις στάχτες

ΜΗΝ ΜΠΕΙΣ κι όμως ανοίξου

απόμειναν ολόγυρα κάμαρες

και κόσμοι ολόκληροι

που τι πειράζει

κι αν είναι αχόρταγοι κι αβάσταχτοι.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

DAWIN: DESSERT

 HELLENIC POETRY THEY CAN’T IMITATE YOU THE WAY YOUR BODY MOVES

 “ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ”

Είναι αβάσταχτη τούτη η μουσική

σπάνια το αυτί δοκιμάζει

τέτοια χαρά ή πίκρα/

κάτι που σε γλυκαίνει

φτάνει για ν΄ αλλάξει

στα αχόρταγά σου χείλη

μια γεύση.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

MILO BICE: IN HIM LIFE FIRST

IN HIM (SARANTARIS, CAPETANAKIS, ANTONIOU, LAPATHIOTIS, GRYPARIS, AGRAS, … IN HIM AND IN SO MANY OTHERS) LIFE FIRST

 

“ΕΚΕΙΝΗ Η ΩΡΑ”

Πόσο υποταγμένο λουλούδι που ήσουν

ονειροπάλεμα ευωδιάς

προσώπων ξεχασμένων

τωρινές μυρωδιές ξαναβρίσκω

κι όλα μου παραδόθηκαν

σαν μια ανάμνηση

τι πιο περασμένο

απ΄  ένα αγέρι

που κάποτε σαΐτεψα

κι έφερα μπροστά σου

βάσανα, τραγούδια και πόρτες

ανοίγουν πάλι οι πολιτείες

τις μεγάλες φαρέτρες

κι εσύ ανάδωσες αγκαλιασμένη

την πικραμένη κι άκαρπη

εκείνη ώρα που ανατέλλουν

σπαθιασμένες οι αγάπες.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

MAJOR LAZER: TOO ORIGINAL

HELLENIC POETRY YOU ARE TOO ORIGINAL AND EVERYBODY WANTS TO DANCE WITH (BECAUSE OF) YOU

“ΣΤΑ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙΑ”

Πόσο μακρινά κι άδικα

ξοδεύεται η ζωή μας

στα καρδιοχτύπια

σαν μια φλόγα

κρυμμένη στο κρύο

που αφορμή ζητά για να καεί.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

 ALVARO SOLER:

“ΚΡΑΤΗΜΑ ΧΕΡΙΟΥ”

Για αλλού ξεκίνησα το πρωινό εκείνο

κι όμως κάπως έτσι άρχιζε

το βάρος

μ΄  ένα κράτημα χεριού που δεν ήξερα.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

SIGALA: SWEET LONING

SWEET LOVING HELLENIC POETRY

 

“ΜΕΛΕΤΩ”

Μελετώ την αγάπη προσεχτικά

ταιριάζουμε εμείς οι δυο

σαν κλώνια νιότης

ασπρισμένης ευτυχία

τώρα για τα καλά

απλώθηκε η αυγή

και λουλούδια που σκορπούν ευχές.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

GALANTIS: RUNAWAY

RUNAWAY TOWARDS HELLENIC POETRY AWAY FROM DEATH RUN, SEARCHING FOR HELLENIC POETRY IS LIKE SEARCHING FOR YOURSELF, AND WHEN YOU FIND HER YOU FIND LOVE BECAUSE ARE THE SAME (LOVE, HELLENIC POETRY AND YOURSELF).

BEAUTIFUL THINGS CAN HAPPEN WHEN OUR HEART STAYS OPEN AND LET HELLENIC POETRY IN

 

“ΦΛΟΓΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ”

Η αυγή μουρμουρίζει στις νύχτες
λόγια που ανηφορίζοντας
με κοιμισμένα φτερά
ξανακυλούν στους καθρέφτες
ξυπνούν λοιπόν εκείνες οι τυφλές εικόνες…
φλόγες αλήθειας
κι όλα τα ψέματα καίγονται
άντεξε λίγο ακόμη καντήλι
στις τρεμάμενες βαναυσότητες
μιας ζωής δειλής.
@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

SKRILLEX AND DIPLO: WHERE ARE U NOW

WHERE ARE YOU NOW SARANTARI, WHERE ARE YOU NOW CAPETANAKI WHEN IN NEED YOU THE MOST?

“I AM  RIGHT HERE” NEXT TO YOU, I AM IN YOU, I AM YOU NOW

“I HAVE NEVER GONE AWAY, I HAVE NEVER LET YOU ALONG, I AM YOU NOW, I AM RIGHT HERE”

 

“ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ”

Λίγος καπνός καρδιάς γαλανοδάχτυλης
ήρθε η ώρα των λουλουδιών
να μην ξυπνήσουν
μπερδεύεται η αναπνοή
αρώματα ήσυχα…
κρατήσου εδώ
και δίπλα σου
αχρονολόγητος ο αγέρας.
@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

SNOOP DOGG & WIZ KHALIFA: YOUNG, WILD AND FREE

 

“ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ”

Δύσκολα οι τοίχοι
στενεύουν τις θάλασσες
όλες αυτές ήταν δικές σου
οι άμαχες μαχαιριές
σκάβεις πληγές
που δεν κλείσαν
κι ανοίγεις πηγάδια καινούργια
βλέπει λέει ο ποιητής
τους ήλιους στεριανούς
σκλαβωμένοι σε κάποιον δρόμο
ο οποίος πλαταίνει νερό και ψυχές
χαιρόμαστε ο ένας τον άλλον/
ερωτική αφορμή

καλοχτισμένη στα γήινα λόγια

πάλι εδώ είναι η αλήθεια

κι εσύ νιώθεις μονάχα

κομματιασμένος

στέκεσαι μπρος

σε απεριόριστα ψέματα

φτάνεις ως τους απεριόριστους

χώρους και χρόνους

χωρίστηκαν οι ήλιοι γύρω σου/

καιρός ντροπής

ουρανοί συνήθειας

όλα αλλάζουν

κάτι διάλεξες

το να μάχεσαι

είναι κι αυτό μια επιλογή

περισσότερο βέβαια με ψυχή

παρά χρησιμοποιώντας

εκείνη την έκτη αίσθηση/

φαρδαίνουν οι αγέρηδες

τίποτα πια δικό μας

εδώ πάλι απόμεινε

ξανά άνθρωποι χαίρονται

και ας μην μιλάνε.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

SNOOP LION: THE GOOD GOOD

DAYS OF HELLENIC POETRY LIKE THESE ARE DAYS THAT I LOVE, AND HOW I LOUGH AT ALL THE STUPID THINGS SHE SAYS, AND NOW THAT WE GOT HER WE GOTTA KEEP HER GOING STRONG, GOTTA KEEP HER GOING ON, KEEP HER STRONG KEEP KEEP HER GOING ON

 

SNOOP LION: TORN APART

 

“ΤΕΛΕΙΑ ΕΝΕΔΡΑ”

Όταν σε πολεμάει
ένα αγαπημένο σου πρόσωπο
σημαίνει πως είσαι αντιμέτωπος
με κάποιον εχθρό
σκληρά παραμορφωμένο…
αμέτρητες φορές
η ωμή καρδιά του
νιώθει πως σου δίνει ζωή
κι έτσι κάπως ανυποψίαστα
τιμωρείσαι
η δε αγριότητα της κάθε φοράς
δοκιμάζει αλλαγές παλιές
κι αντοχές
που μήτε η Ιστορία κατέχει
ήταν πληγωμένος
όταν τότε κι ενώ γύρισε
από ταξίδια πεταλουδίσιων χρωμάτων
βρέθηκε στην τέλεια ενέδρα (της αγάπης)
να γιορτάζει.
@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

BLACK EYED PEAS: WHERE IS THE LOVE

 

 “ΕΚΕΙΝΗ Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ”

Ένιωθες ζαλισμένος κι αχόρταγος
σαν ένα παράθυρο
που κοιτάζει τις νύχτες
και ξέχασε ολότελα τους ήλιους
πόσα χρώματα πίνει η ματιά…
ήταν παιδί ακόμη ο κόσμος
περνάς εσύ από δίπλα
στυπόχαρτο η ψυχή στοιχειωμένο
στιχιασμένη εκείνη η ποιήτρια
χαμογελούσε καθώς την βύζαινες.
@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

OUTKAST: HEY YA

 

 “ΣΤΙΧΟΒΡΟΧΙ”

Αγριεύουν οι άνεμοι
μαυροθυμώνουν
θα ΄λεγες στέναζε η ποίηση…
στιχοβρόχι
κι ανταλλάξανε ματιές
τα περβόλια μπροστά σου
γελούσαν οι μάγοι
και χαιρόντουσαν τιθασεμένοι
όλος ο κόσμος ξεραινόταν
κι εσύ μια οκνή ζωή
μονάχα λέξεων σχεδόν άχρηστων
άνθιζες
στα πόδια σου βήματα ξεπνεμένα
κι η πλάση ξαναστέκει
νάτο κάποιο παραθύρι ανοιχτό
στήθος νου και σκέψης.
@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

 MAJOR LAZER & DJ SNAKE: LEAN ON

DILLON FRANCIS & DJ SNAKE: GET LOW

“ΤΑΠΕΙΝΟΣΥΝΗ”

Κλειστήκαμε μακριά

άρρωστοι καθώς ήμασταν

σε παράθυρα κάμπων θαλασσινά

πολυμεταχειρισμένα παντζούρια

βράδιαζε

και στα μάτια μας βυθίζονταν

οι σκοτεινές σελίδες

ανήμπορες να σώσουν

κάποιον στίχο ξελογιασμένο

τώρα ακούω τη ποίηση

παλιό γνώριμο μοιρολόι

ζώντας ανάμεσα από βιβλία

και ώρες, φωνές, γιορτές

στάχυα θερισμένα

μαλλιά πολύτιμα ανθισμένα

ταπεινοσύνη.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

NICKY ROMERO: TOULOUSE

 

“ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ”

Βυθισμένα χίλια καράβια ατέλειωτα

σε μεσημέρια θάλασσας και πόθου

στους χειμωνιάτικους θανάτους

τι άδικες που  ‘ναι οι στεριές

και περίπλοκες

γεμίζουν μοναξιά, ρουφούν φαντάσματα

κι εσύ αναγκαστικά διψάς

ό,τι άφησες εκεί κάπου

για κάποιο απροσδιόριστο λόγο

κανείς δεν πρόκειται να το αναζητήσει.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

 DVBBS & BORGEOUS: TSUNAMI

 

“ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ”

Κάποια ανάμνηση αραχνιασμένη

έχει επέτειο σήμερα

κι όλες οι καταιγίδες ανατριχιάζουν

κυνηγημένος αρχαίους έρωτες ήσουν

η λαβωματιά της γης

πρωτοδικασμένος στα σύννεφα

και τις φωτιές

βρίσκοντας κούφιους καπνούς

χτυπάς την καμπάνα

κάθε φρόνηση ή ταραχή

από ένα ζύγιασμα επιθυμίας νεανικής

πως αλλιώς θα ξεχνούσες

ηλεκτρισμός.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

DAVID GUETTA &  SHOWTEK: BAD

I SAY WHY DOES HELLENIC POETRY FEELS SO GOOD, WHY DOES THAT MAKE SYOU SO BAD

 

“ΣΕ ΓΙΑΤΡΕΥΕ”…

A -HA: TAKE ON ME

 

 “ΤΟΣΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ”

 Ποιό χαλί πελαγίσιο

στρώθηκε μπροστά μου;

ρεμβάζω τι θα διαλέξω

τόσες επιλογές

κι όμως εγώ ακόμη πορεύομαι/

βαριά η καρδιά είναι η αφορμή

να ρεμβάζεις αίμα

αφήσου στις φλέβες

και χάνεσαι πάλι

ένα μισό, ολόκληρο κομμάτι

και τα δυο κορμιά μαζί

ονειροπολούν διακλαδισμένα

σ΄ αρίζωτους έρωτες/

πληγιασμένες κορφές

λιγότερο συννεφιασμένες

πιότερο ανέγγιχτες

ορειβάτες του κόσμου

τι άλλο να κάνουμε

βλέποντας πάντα

ίδιους ελάχιστους ανθρώπους/

χαρισμένοι στο τέλειο ταίριασμα

μπορούσαμε κι αφεθήκαμε ανθισμένοι

όπως εκείνοι θελήσανε

προσπάθεια εγκόσμια

πέπλο ποίησης κι αργαλειός ο νους

ούτε ένας πίνακας ζωγραφισμένος.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

TRAIN: HEY, SOUL SISTER

 

“ΧΩΡΙΣ ΕΝΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑ”

Τρώγεται ο καιρός στη μοναξιά

καθώς εσύ συλλογίζεσαι

το αντικρινό λιμάνι

παιχνίδια δίχως παράθυρα

είναι οι ψυχές μας

φωνές ξεκομμένες ασταμάτητης ζωής/

τί στέκεται μπροστά σου

πελαγοδρομημένο;

ο εαυτός;

δικές μου ήταν όλες οι αλήθειες

που ήμουν εγώ

πλάσμα χωρίς συμπέρασμα/

είχα αθάνατη ακοή

κι εσύ βρισκόσουν ολόκληρη

έξω απ΄ την αλήθεια

δαιμονισμένοι καιροί

για πόσο ακόμη θα μείνεις έτσι;/

αδικημένος ο άνεμος

χωρίς ένα στήριγμα

και κάποιο ξεχασμένο

καλάμι δικαιοσύνης

αυτοπαρηγορείται

γρήγορα ξαναγυρίζει η μοναξιά

και θυμάται όλες εκείνες τις ερημιές/

ο φροντισμένος κήπος

σου θύμισε

πως ήταν από υλικά ολοκαίνουργια

φτιαγμένη η φύση

άδικα πολεμούσες τον χρόνο

ο μέγας μαστροχαλαστής/

 γιατί λοιπόν αποζητάς

ξεκάρφωτα χτυποκάρδια

κι ενός δίχως μάτια ανθρώπου

το δάκρυ;

LMFAO:  PARTY ROCK ANTHEM

 

“ΚΕΝΤΡΙ ΣΤΙΧΩΝ”

Θα βρείς στους καθρέφτες

βαθιά μέσα στάχτες

κι αν μπορέσεις ίσως να ξαναδείς

έρωτες τυφλωμένους

αχόρταγες ζωές/

ξαναγύρισες σ’ ότι είχες αποκοπεί

“φτάνει πιά, όχι άλλα σπλάχνα”

αναφώνησες/

γιόμισες τον παράδεισο

με πικρά χαμόγελα

δίχως φαρμάκι βρέθηκες

ανάμεσά σου αδιάφορα άνθη/

μονάχα κόψε τα φτερά μιας μέλισσας

ξεδίνοντας περισυλλογίζεσαι

κεντρί στίχων.

@MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2016.

DAFT PUNK: LOOSE YOURSELF TO DANCE

LOOSE YOURSELF TO THE HELLENIC POETRY, COME ON COME ON COME ON THE DANCE FLOOR, HERE THE HELLENIC WORDS ARE THE DJ’s

 

JAMIROQUAI: FEELS SO GOOD