EROTIC ART AND POETRY

Posted on May 25, 2017 | 0 comments

TO SURVIVE, WITH AT LEAST A MINIMUM AMOUNT OF DECENCY AND SATISFACTION, WE NEED POETRY, EROS AND ART.

WE NEED THESE WONDERFUL HELLENIC WORDS, WHICH START WITH EL

THE WORDS OF THE GREATEST HELLENIC POET OF THE 20th CENTURY, ELYTIS:

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (FREEDOM), ΕΛΠΙΔΑ (HOPE), ΕΛΕΟΣ (MERCY ) , ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ (HELLENISM), ΕΛΥΤΙΣΜΟ (ELYTISMO), ΕΛΙΕΣ (OLIVES),

ΕΛΑΦΙΑ (DEERS), ΕΛΕΝΕΣ (HELENS)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

WE SHOULD HAVE AS A RELIGION THE ELYTISTIKI POETRY.

ΕΛΠΙΔΑ

ΕΛΑΦΙΑ

ΕΛΙΕΣ

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

«Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία.

Ελλάδα, ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα». Ο Οδυσσέας Ελύτης εξομολογείται πώς δημιούργησε το ψευδώνυμό του

Λίγο μετά τη βράβευση του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1979, ο Οδυσσέας Ελύτης έκανε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στην εκπομπή της ΕΡΤ, με τίτλο «Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα». Μέσα στην αφήγηση του περιέλαβε πολλά κομμάτια της ζωής και της καριέρας του.

Προχώρησε και σε μια σπουδαία αποκάλυψη, για το πως «δημιούργησε» το ψευδώνυμο «Ελύτης» (Αλεπουδέλης ήταν το πραγματικό του επίθετο). Αναλύει το σκεπτικό τον οποίο τον οδήγησε στην τελική επιλογή του ονόματος με το οποίο υπέγραφε τα ποιήματα του.

Όπως αφηγήθηκε ο ποιητής:

«Όταν το 1935, που έκανα την πρώτη μου εμφάνιση, με πίεσαν οι εκδότες των «Νέων Γραμμάτων», δηλαδή ο Γιώργος Κατσίμπαλης και ο Γιώργος Σεφέρης, να δημοσιεύσω τα πρώτα μου ποιήματα, είχα πολλές αντιρρήσεις και υπάρχει ακόμα ένα γράμμα που έστειλα στον Κατσίμπαλη και στο οποίο προέβαλα διάφορους λόγους, για τους οποίους δε ήθελα ακόμα να εμφανιστώ.
Εν πάση περιπτώσει, αυτοί κάθισαν και τα τύπωσαν και μου εμφάνισαν τα δοκίμια με τα ποιήματά μου, που τους είχα εμπιστευθεί, έτοιμα.
Πολύ βιαστικά λοιπόν, έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το τι όνομα θα έβαζα ως υπογραφή. Ήθελα κάποιο ψευδώνυμο, δεν ήθελα να υπάρχει το πραγματικό μου όνομα. Και επειδή πάντοτε οι λέξεις που άρχιζαν από «ελ», έψιλον και λάμδα, μου ασκούσαν μια μαγεία – είτε γιατί ήταν η Ελλάδα, είτε η ελπίδα, είτε μια Ελένη που ήμουν τότε ερωτευμένος, η ελευθερία, όλες αυτές που αρχίζουν από «ελ» – σκεφτηκα να το αρχίσω έτσι.

Κατόπιν ήταν το γράμμα ύψιλον, που για μένα είναι το πιο ελληνικό γράμμα. Και έβαλα μετά το λάμδα, το ύψιλον. Δεν χρειαζόταν λοιπόν, παρά να βάλω μια κατάληξη που να είναι και λίγο αρχαιοπρεπής αν θέλετε –ύτης και έτσι ενώ στην αρχή έψαχνα να βάλω κάτι μεταξύ του «ελ» και του «της», έβαλα το ύψιλον και βγήκε το «Ελύτης».

ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS

EEEEEEE XXXXXXXXXXXXX

EROS-EROS-EROS

ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΗ-ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΗ-ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΗ-

ΠΟΘΟΣ-ΜΟΧΘΟΣΠΟΘΟΣ-ΜΟΧΘΟΣ-ΠΟΘΟΣ

ΛΑΓΝΕΙΑ-ΑΓΝΟΙΑ

«Κυρία μου να συστηθώ. Οδυσσέας Ελύτης. Για εσάς εδώ σήμερα όχι ποιητής, αλλά στιχουργός».

Όταν η Ρένα Κουμιώτη χαιρέτισε τον κύριο με την τραγιάσκα και δεν τον αναγνώρισε στην ηχογράφηση του ιστορικού δίσκου «Θαλασσινό τριφύλλι»

Ετικέτες: Columbia, LYRA, Θαλασσινό τριφύλλι, Λίνος Κόκοτος, Μιχάλης Βιολάρης., Οδυσσέας Ελύτης, Ρένα Κουμιώτη, Το θαλασσινό τριφύλλι

Της Μάρως Μπουρδάκου

1972, στο ιστορικό στούντιο ηχογράφησης της Columbia στη Ριζούπολη. Είναι η μέρα που ηχογραφείται ο δίσκος της εταιρείας LYRA «Το θαλασσινό τριφύλλι» σε στίχους του Οδυσσέα Ελύτη και μουσική Λίνου Κόκοτου. Ερμηνευτές είναι η Ρένα Κουμιώτη και ο Μιχάλης Βιολάρης.
Μέσα στο στούντιο η Ρένα Κουμιώτη ερμηνεύει και έξω από το διαχωριστικό τζάμι ο ηχολήπτης γράφει έναν από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας.
Έξω από το τζάμι ο Αλέκος Πατσιφάς, ο αείμνηστος ιδρυτής της LYRA, παρακολουθεί την εγγραφή. Δίπλα του ένας κύριος ψηλός με τραγιάσκα και μπλε ναυτικό ημίπαλτο παρακολουθεί κι αυτός.
Όταν τελειώνει η εγγραφή η Ρένα Κουμιώτη βγαίνει από το στούντιο και πηγαίνει προς τον ηχολήπτη για να ακούσουν, ως είθισται, το ηχητικό αποτέλεσμα.

Η Κουμιώτη με ένα μειδίαμα χαιρετά τον «άγνωστο» κύριο, ο οποίος με μία ζεστή χειραψία και ένα ζεστό χαμόγελο της λέει: «μπράβο παιδί μου, τα είπες εξαιρετικά όλα τα τραγούδια». «Α! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε», του απαντά και δίνει την προσοχή της στην ακρόαση του αποτελέσματος της εγγραφής.

Ο Αλέκος Πατσιφάς που εκείνη τη στιγμή ήταν λίγο παραπέρα, είδε τη σκηνή, πλησιάζει τη Ρένα και τη ρωτάει σιγά :
-Τι λέγατε;
-Με ποιόν κ. Πατσιφά ;
-Με τον κύριο τώρα που μιλούσατε.
-Μπα…τίποτα. Με συνεχάρη για το πώς είπα τα τραγούδια.
-Μάλιστα… Ξέρεις παιδί μου ποιος είναι αυτός;
-Όχι που να ξέρω;
-Αυτός Ρένα είναι ο μεγάλος ποιητής μας ο Οδυσσέας Ελύτης, που έχει γράψει τους στίχους στα τραγούδια που λες.
-Πω..πω γκάφα, κ.. Πατσιφά. Όχι δεν τον ξέρω οπτικά..
-Οδυσσέα έρχεσαι μισό λεπτό; Ο Ελύτης πλησιάζει.
-Άκουσα Αλέκο, άκουσα. Που να με ξέρει το κορίτσι; Κυρία μου να συστηθώ. Οδυσσέας Ελύτης. Για εσάς εδώ σήμερα όχι ποιητής αλλά στιχουργός!

Και έτσι ήταν γιατί το «Θαλασσινό τριφύλλι» δεν περιέχει ποιήματα του Ελύτη, αλλά στίχους. Ήταν το πέμπτο κατά σειρά έργο του ποιητή που μελοποιήθηκε. Είχαν προηγηθεί το «Άξιον Εστί» και οι “Μικρές Κυκλάδες”, μελοποιημένες από το Μίκη Θεοδωράκη, το “Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας” από το Νότη Μαυρουδή και ο “Ήλιος ο πρώτος” από τον Γιάννη Μαρκόπουλο.

Η υπέροχη και εύληπτη μουσική του Λίνου Κόκοτου και οι εξαιρετικές ερμηνείες της Ρένας Κουμιώτη και του Μιχάλη Βιολάρη μας χάρισαν σαν μουσική παρακαταθήκη ένα δίσκο τόσο διαχρονικά αριστουργηματικό, που δεν είναι τυχαίο που ακόμα και σήμερα τρεις γενιές μετά, τραγουδιέται από όλους. Ένας δίσκος που μοσχοβολάει θάλασσα κι αρμυρίκια.
Και όπως είχε πει ο Οδυσσέας Ελύτης: «αυτά τα τραγούδια τα έγραψα για να τα τραγουδάνε γέροι και παιδιά. Θέλω να μείνουν σαν παραδοσιακά. Ας μην ξέρουν ποιος τα έγραψε».
Εννιά τραγούδια που μας πάνε βόλτα με μια βάρκα σε ένα «Ερημονήσι» στο Αιγαίο, στην αρμύρα, στον ήλιο και στο γαλάζιο του ουρανού έναν «Αύγουστο».
Ακούμε τα «Τζιτζίκια» να γρατζουνάνε την ησυχία του μεσημεριού, συναντάμε ένα «Δελφινοκόριτσο» εκεί στης Υδρας τα ανοιχτά και των Σπετσών να ξελογιάζει τους ψαράδες, που με τις τράτες τους «Ντούκου-ντούκου μηχανάκι» οργώνουν για καλή ψαριά τα ευλογημένα μπλε νερά μας. Και μια «Ελένη» που πάντα περιμένει ένα Πάρη να της φέρει το «Χρυσό κλειδί» ξορκίζοντας τον «Ταχυδρόμο» που πάντα την ξεχνά.
Και είναι κι αυτό. Αυτό που «μια φορά στα χίλια χρόνια του πελάγου τα τελώνια», το φυτεύουν πριν από την πρώτη ηλιαχτίδα εκεί στα βάθη της θάλασσας, ανάμεσα στα φύκια και φυτρώνει μαγικά λες και το χέρι του Θεού της θάλασσας το άγγιξε για να γεννηθεί….
Το δικό μας «Θαλασσινό τριφύλλι». Μια φορά στα χίλια χρόνια!!!

ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ

ΔΕΝ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ

ΔΕΝ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ

ΔΕΝ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔiΑ

ΔΕΝ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ Ή ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟ

ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΕΚΕΙΝΗ

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΙ

ΨΑΧΝΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΝΑ ΒΡΩ

Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΑΓΝΟ ΜΠΟΡΩ

Το ξεπαστρεύουνε κι όμως εκείνο βγαίνει
πριν ο ήλιος το φως του αναστείλει
το μαγεύουνε οι θάνατοι και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι

όμως τι σημαίνει βγαίνει

θα πει ανασαίνει

ναι βγαίνει μονάχα ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

κι είναι λες τότε τ’ αηδόνια αιώνια

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

κι εγώ ψάχνω να βρω του έρωτα το ΡΩ

μες στα φωτεινά τα φύκια
μες τα κατάμαυρα χαλίκια

μου είναι του ποιητή

τα λαμπερά σπλάχνα τόσο οικεία

κι ας μην βγάζουν πια άχνα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ (κι ένα καιρό ιερό)

στα ΧΕΙΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

(της αιωνιότητας δηλαλαδή τα πιόνια)

λιώνουνε του ποιητή οι στίχοι, λιώνουνε σαν χιόνια

τούτοι οι στίχοι, τούτοι οι σιωπηλοί μου ήχοι

Αυτό είναι, των θεών νέκταρ πίνε

κι αιώνια ζωντανός κατάφερε και μείνε

«να `χεις τύχη να `χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει»

να ‘χεις τύχη να ΄χεις τύχη

κι ας έχει ό,τι έκανες αποτύχει

στα Καβαφικά απάνω τείχη

γράφονται οι πιο αμαρτωλοί

του ποιητή μας στίχοι

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
οι ποιητές κελαηδούν αλλιώς

όπως ο νεόγεννητός σου γιός

ΔΕΝ ΓΕΛΑΝΕ

εραστή μιας μοίρας πλάνε

ΜΗΤΕ ΚΛΑΙΝΕ

στης ψυχής το συντριβάνι

τους πόθους πλένε

μόνο λένε μόνο λένε

το πιο απόκρυφο μυστκό μας λένε

πως η ποίηση ανέκαθεν σε τρέλαινε

©MENELAOS KARAGIOZIS, HELLENIC POETRY, 2017

25/05/2017, LOVE CORNER, KATO PATISIA, ATHENS

THE ILLUSION♥♥♥♥OF LOVE♥♥♥♥THE ILLUSION

Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες τα πράσινα χαλίκια.

Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε,
μόνο λένε μόνο λένε.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να `χεις τύχη να `χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Ancient Most Popular Shunga Erotic Art In Japan

FAUSTUS FAUSTUS

≥≥≥≥≤≤≤≤

Erotic Art Barroco

Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω-Ω

Η Βασιλική Φυτώκα στην εκπομπη “Σημεία και Στιγμές” του StarClassic Radio (www.starclassic.gr) ερευνά λέξεις που αρχίζουν από “ελ” και μας αποκαλύπτει τη …

FACEBOOK

ΧΥΝΩ ΣΤΙΣ ΕΚΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΧΥΝΩ ΣΤΙΣ ΕΚΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Bronzino’s Erotic Imagination: The Lesson of “On The Paintbrush”

GOD DOES NOT PLAY SEEEEEEEEEEEEEEX

HE WAS COMMITTED TO WIPING OUT VICE IN THE WORLD

WHERE THEY CANNOT BE SEEN…WHERE THEY CANNOT BE SEEN…………….

The Artist and His Model

INSIDE COME INSIDE ME, INSIDE, COME INSIDE ME

INSIDE, COME INSIDE ME

ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ: 12345678910

ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΑΝΟ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ

ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ, ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ

ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΩΔΙΑ Η ΣΙΩΠΗ

Perfect harmony

ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ

ΚΙ ΟΛΑ ΜΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΑΝΩ ΚΑΤΩ, ΑΝΩ ΚΑΤΩ

LEGACY OF A FEMINIST LESBIAN – ARTIST TEE CORINNE

Tee Corinne was born November 3rd, 1943 and grew up in St. Petersburg, Florida. Her mother, also an artist, was the one to introduce her to the principles and techniques visual art that would resonate in her life. According to Corinne, “I have seldom succeeded in keeping a diary, but I have almost always carried a drawing pad, and since my eighth year, I have also had a camera.”

She succeeded in achieving a B.A. in printmaking & painting (with minors in English and history) from the University of South Florida, then went on to get an M.F.A. in drawing and sculpture at Pratt Institute, graduating in 1968. Afterwards she taught for many years, explored backpacking Europe as many of us do in our explorative youth, and then finally settled on the back-to-the-land movement and communal living. At this time in her life though she was battling many things internally and she put it “suicidal depression“.

“Something didn’t feel right. Nowadays they talk about over-achieving adult children of alcoholics and the problems they have with depressions . . . Around the age of thirty I realized that art could no longer solve my problems . . . I found therapy, separated from my husband, became involved with women and joined the Women’s Movement. I felt better.”

Married in 1966 to a man she called her ‘best friend’ – it took nearly 10 years for Corinne to realize and later come out of the closet in 1975 all while battling her depression – something not easily done back then, especially with such a prestigious public career based on judgement of ones creative expression. This would actually later on in life propel her to heights in her career and achievements that would distinguish her as “one of the most visible and accessible lesbian artists in the world“, according to the Completely Queer : The Gay and Lesbian Encyclopedia.

[…]

In 1991, Lambda Book Report chose her as one of the fifty most influential lesbians and gay men of the decade, paving the way for younger LGBT artists to explore and not hide their artistic prowess. Six years later in 1997 she received the Women’s Caucus for Art President’s Award for service to women in the arts, but she is perhaps best known after all those accomplishments for her 1993 self-titled debut album of the English alternative rock band Suede.

Sadly, on August 27th, 2006 in Southern Oregon, after a struggle with liver cancer, Corinne died – she was 62 years old. Soon after her manuscript collection was donated to the University of Oregon Libraries, and is now housed in the library’s Special Collections unit, honored and preserved for the generations to come whom she paved the way for.

NAKIDMAGAZINE