MARIA LAINA AND KARAGIOZIS METAPOETICS

In this webpage we present Karagiozis’ metapoetics of the poems by Maria Laina from the book: ΜΑΡΙΑ ΛΑΙΝΑ, ΣΕ ΤΟΠΟ ΞΕΡΟ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1970-2012, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, 2015

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 136

Οι καθρέφτες γέμισαν χορτάρια και σημύδες

δεν έχει σημασία τώρα

αν η Μαρία είναι κι αυτή

παγιδευμένη εκεί μέσα

ολόσωμη ως το λαιμό

κορμιά έχουν οι γυναίκες

σκεπασμένα από γυάλινα φορέματα

στρώνουν και πάνω στους έρωτες ξαπλώνουν

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων  στην σελίδα 137

Τι κι αν μάζεψες νερό πολύ και στάχτη

γελάει μαζί σου η θάλασσα

και ξαναπαίρνει την θέση της στο κύμα

παρελθόν που όλο γυρίζει σαν σβούρα

αντικριστά του τριμμένος ο ίασμος

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 218

Φυσικά ιδιωτική η φωνή του πόνου

μερικές φορές

ξεριζωμένο γιοφύρι

χωρισμένο σε ποτάμια και χρώματα

και πόσο ευδιάκριτοι οι εραστές

κουνιούνται ρυθμικά

σαν γέλιο που παραμονεύει

και κάποια ηδονή

κατάφερε να ξεφύγει

με τρόπο τόσο ήπιο

ώστε  μείναμε ταπεινωμένοι

έχοντας πραγματικά

άσεμνα δάχτυλα

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 220

τι χειρότερο απ’ ένα δένδρο

σφηνωμένο στα λόγια

ν’ ουρλιάζει αιώνια

κι άνεμοι ξένοιαστοι

πεθαίνουν

και ρόδινοι

σαν φόβοι ανθρώπου παραλυμένου

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 267

Έντομα δίχως ψυχές

έτσι ζω κι εγώ

εδώ δίπλα στη νύχτα

ξαπλώνει ένα φίδι δροσισμένο

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 268

Πυκνώνουν οι άνεμοι

απορροφούν τους τόπους

όλα σύμφωνα με κάποιο σχέδιο

το χρυσό αιδείο

χιονισμένο φι-λί θή-ραμα

η έρημος φυσάει άμμους

κι εμείς φεύγουμε

διατηρούμαστε συνεχώς μπροστά

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 269

Μαζεύονται και φτιάχνουν μια σχεδία

όσοι ζουν ανθεκτικά

χύνεται μόνος ο ουρανός

η βλάστηση μαζεύει χόρτα

σύννεφα μόνο αυτά μπορούν

και γίνονται βροχή

ελάχιστη θάλασσα

πολύ χαμηλά σαν πετάξουν

δεν βρίσκει τα πουλιά η μοίρα

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 271

Τι άλλο μένει παρά κομμάτια

εν τω μεταξύ η στιγμή κόβεται στα δυό

η έρημος φέρνει βόλτες

γύρω απ’ τον εαυτό της

εχθρεύεται τη ζωή

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 314

Αφήστε με να μπαίνω όλο και πιό πολύ στη σάρκα

καλύτερα ιός ψυχής

παρά κύτταρο πεύκου

μολυσμένου

ας κάνουμε τους θάμνους ευτυχισμένους

και τίποτα άλλο

μάτια, ώρες

απλώς κρατήσου

απ’ ένα φως

που είναι εδώ

μα έχει φύγει

καταλαβαίνεις τι μου λες;

μπορεί να είσαι για λίγο

ή παντοτινά;

έτσι θέλω κι αυνανίζομαι

όπως ο τοίχος ή το περβάζι

αφου μπορώ γιατί όχι;

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 316-317

Ας ανοίξουν οι κήποι τις στιγμές

“Μη” είπες

καλά ησύχασε

στάλαζε τίποτα

κι ούτε χέρι παγωμένο

ανάλαφρος κοιτάς σαν νύχτα

μη πιά ούτε όχι

γύρισα, σηκώθηκα, κουνήθηκα, μακραίνω

τσιγάρο ανικοτίνης, φεγγάρι

κι ο καπνός στ’ άστρα απάνω

κυνηγά μέρες

μήπως και πεθάνουν

πεταλούδα μία ή δύο

σταματημένες

πίνουνε θάνατο

σαστίζουν

ο θεός άναψε τους ναργιλέδες

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 318

Καταλαβαίνουν οι θεοί

και κρατούν την γνώση

με χέρια γερά

καλύτερα εντάξει

τυφλός είπα

κι όμως βλέπω

μπορούσα κι ακούμπησα

τα βλέφαρα σου

έχεια μάτια γήινα

κι αργογελάς

αν θέλεις μπορούμε

στρωμένοι πάνω σας

έρωτες θ’ αγαπηθούμε

και για ένα λεπτό μονάχα

ολόγυρα μας το ΜΙΣΟΣ.

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 319

Αθόρυβο γάλα λεπτό

έξω οι λίγοι λόφοι λιγοστεύουν

χάραξε αν θέλεις φως

ή και λόγια ή μονοπάτια

ονόματα ακουμπισμένα

εκεί που πρέπει

σε θάλασσες κιτρινισμένες

αργά σιωπούσες

μου είπες κάτι

που δεν έπρεπε

ν’ ακούσω

μπήκε στο αυτί

απλούστατα ο ήχος

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 320

Επιτέλους φυσάει η χώρα

τα σύνορα της

καταλαβαίνεις;

μπουκάλι μπύρας

γιομισμένο Πάσχα

κι εγώ ωραίο τραπέζι

ο διάβολος

παίρνει το εκεί

το πάει παρά πέρα

γυρνάς την σελίδα

της γέννησης μας

αφού κατάλαβες

πως αλλού θα πεθάνουμε

δηλαδή κοίταξε πως ψιθυρίζεις

ότι σε φοβίζει ας γίνει

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 321

Σκασίλα μου

κι αν ανασαίνεις τέλος

εγώ στο σώμα σου φωλιάζω

φοβάσαι μην πνιγείς

κατάπιες ψυχές πολλές

σε λίγο όλα γκρεμίζονται

τ’ έντερα

κι εκεί ψηλά

αφοδεύουμε δένδρα

κλαδεύουμε τον πόνο

σκάλα ξεχειλισμένη

έξω μας πάει

σε υπόγεια

οι νύχτες κοιμισμένες

όλο πέφτουμε

βουίζουν οι τάφοι

κι αφήνουν τους νεκρούς

να κοιμηθούνε

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 322

Όσο ποτέ

τα ‘χει χαμένα ο καθρέφτης

άλλ’ αντ’ άλλων σου δείνχει

όχι εσένα που κοιτάς

μα τώρα είναι το μέλλον/

στα καλά μου

ο ήλιος με βλέπει/

δωμάτιο άδειο

χάμω οι κήποι

σκάλες και μενεξέδες

ανεβαίνω

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 323

Μην μιλάς

αυτό λέμε μονάχα

ο ένας στον άλλον

χωρίς επιστροφή

γυρίσαμε πίσω

γίναμε πάλι τίποτα

μαζί οι δυό μας

δεν ξέρεις και βουβαίνεις

μεθυσμένη

άμα λυπάσαι

όποτε θες

σ’ αγαπάω όταν κοιμάσαι

χάδι κι αυτό μονάχο θυμάσαι;

ξανάγινες άλογο,

λαιμός, χαίτη και γέρνεις

τι κρίμα που οι ώρες

μας εγκαταλείψανε τα χρόνια

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 324

Άλλοτε μια στιγμή

εδώ κοντά η δροσιά της

αφού συμβαίνει

αμέσως χάνεται/

αυγής αμύγδαλο

έτσι στρυφτό φιλί

στο πρόσφερα

ανοιχτό σαν σάλιο

σαλιγκαριώνει,

γεύση είμαι

κι αχνίζω χώμα/

ντρέπομαι καμμιά φορά

και θέλω όπως άλλοτε

αν μπορούσα

κι αφού ως τη μέση

να σ’ αγαπήσω

ωραία μαλλιά που ΄χεις

άφοβα λυμένα

έτσι τα θέλει ο κήπος

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 325

Όλα τα θέλεις

με χαλασμένο σώμα

χάρη σου κάνω και φεύγω

περίεργα κουπιά

αφού δεν ξέρουνε

κολύμπι

έτσι αργά κοιτάζουμε

μάλλον παραπέρα

δεν ξέρω μου ‘πες

αν η αλήθεια

ψέμματα μας λέει

και δεν τη νοιάζει

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 326

Δεν μας πειράζουν οι καμπάνες

ν’ αντηχούν τα ξηλωμένα

βήματα σου/

ο ανοιξιάτικος ήχος

λαμπρός νυχτώνει/

δειλινό θα σηκωθούνε μακριά

για λίγο ακόμη

οι ήλιοι δροσεροί/

οενιρεύεσαι λυπημένη

πάρε το χέρι

και φέρε μου χάδια

στο στόμα/

κι ας πέθανες χαρούμενα

δεν τέλειωσες ακόμη

έχουμε λίγο χρόνο θαμέννοι

καλύτερα άσε με πιά

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 327

Αν θες ξεδιάντροπα

θλίψου

σε μέθη εγώ

μαζί σου

και μουσική

κλεισμένη

τώρα είπα εδώ κάπου

κυκλωμένος ομορφιά

θρηνούν για μας τα δένδρα

άστρο νανούρισμα

θα με σφίγγεις

μη φοβάσαι

απλώσου ως εκεί

που δεν μορώ εγώ

για να πετάξω

κι ο κήπος

στο κουμπί ακουμπισμένος

για ένα μονάχα λεπτό

πάτησε τον

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 326

Ολοένα και λιώνει

το χρυσάφι

τίποτα

προτού ανεβούμε

ως τη καρδιά

χτυπάνε οι θεοί

τους κήπους

κι ότι έπαιξες

ολοένα τώρα λιγοστεύει

μ’ αρέσεις στους πόνους

παίρνω τα μαλλιά σου

εκεί πέρα μας χτυπάνε

οι μοίρες

καθώς τρελάθηκαν

ήπια σκαλιά τα βράχια

πριν γλιστρήσουν

οι κήποι

κοιτάζεις νερό πολύ

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 329

Γλυκά σιωπηλός ο θεός και δαιμονισμένος

μιλάς εσύ στον διάβολο

αν κι ακούω

πες μου τι λές

αφού να καταλάβω δεν μπορώ

κρασί ψυχής

που τώρα στο στόμα

ξυνισμένο

μιλά σαν νύχτα

μυρίζει γλυκά ο ήλιος

κι εσύ λίγο φως καθώς κοιτάζεις

σηκώνεσαι ήσυχα

και μέσα σου

ακούς

πόσο φυσάει χαμηλά

το θαλασσινό μου

χτυποκάρδι

προσεχτικά ακτινοβόλο

και πιό πίσω ακόμη

ο θεός γεύεται ένα μήλο

τώρα λέει είναι η ώρα

της καρδιάς

αναπαυθείτε χέρια

κι ακούστε

πως λιώνουνε τελείως οι μέρες

χτυπάει ήπια το πρόσωπο μας

η άνοιξη

κι ανασαίνει

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 331

Άνθη θέλει ο κήπος

και τίποτα άλλο

καλύτερα έτσι στο λίγο

κι όχι πάρα πολλά

Χριστέ μου λείπουν

κάποιες μέρες

νομίζεις πως μπορούμε

να δούμε κάτω απ’ το φως

τι κρύβεται;

δεν κάνει τίποτα η θάλασσα

βαριεστημένη

κι ησύχασε έξω ο κόσμος

για πάντα

μπα, να δούμε

αν θα υπάρχει η ποίηση

λες τώρα λέξεις

παρκαρισμένες

σε λάθος στίχο

κορνάρει το νόημα

κι εσύ καπνίζεις με μανία

ροδιασμένους αργιλέδες

τέλος πάντων

σ΄αγκάλιασε ένα χέρι

κι ύστερα ήρθε πάλι

ο καιρός της μοναξιάς

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα

Κάπου απ’ αλλού

γράφονται τώρα οι στίχοι

έχουνε και οι λέξεις

κάποια αξία

δεν λέω

κι οι θεοί αφήνουν

τις βλακείες

στο μυαλό στάχτη

δεν βάζεις

εντάξει μπερδεύτηκα

εδώ λιγάκι

μπορώ όμως και ποιήματα να γράψω

στα ορεινά χαρτιά

εκεί απάνω

και μου λένε

οι ανοιξιάτικες καμπάνες

δεν χρειάζονται πιά το μαχαίρι

οι κομμένες φλέβες

κυλήσου έτσι στ’ αστέρια

μέσα σ΄ ένα αίμα γερτό

γουρούνι παραξενεμένο

κι ο ήλιος ανάλαφρο έχει πρόσωπο

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 274

Μπήκα όπως εκεί πάνω

που οι φλόγες ιστορία δεν έχουν

για να καώ

εωσότου τίποτα να μην μείνει

κι όμως λιγοπερπάτητος

κι αν είσαι

μπορείς εδώ να ξαποστάσεις

ακούμπησε με

κέφι στα μάτια απάνω

δεν βλέπεις πως σκοτεινιάζει

η θάλασσα

αλλού κοιτάς εσύ

και δίχως κόπο

στην άκρη μιας τρέλας

σταματημένος ο κόσμος

Η μεταποίηση απ’ τον Καραγκιόζη των στίχων στην σελίδα 274

(16/06//2016, Λονδίνο)

Αλλάζουν τα πράγματα

και καθώς χειμώνιασε

κατεβαίνεις

θίνες νοτιάδες σε παρέσυραν

και ξέρεις πως εκεί ψηλά

βασιλεύουν μονάχα σύννεφα

δυο φορές τον χρόνο δύεις

και παίρνεις λίγο φως μαζί σου

φαράγγια που παρασύρονται

απ’ τους ανέμους

κιόλας μακριά οι σκέψεις αυτές

δροσερό το εδώ κι εκεί

όσο κι αν έμεινες

κατοικούσες κάπου αλλού

όλοενα και περισσότερο

πόσο απέραντα

γινόσουν κάποιος άλλος